Vegna umfjöllunar um samningamál talmeinafræðinga

Rammasamningur um þjónustu talmeinafræðinga við ríkið rann út þann 28. febrúar sl. og síðan þá hefur hann framlengst um einn mánuð í senn, á meðan báðir aðilar samþykkja en hægt hefur gengið að fá niðurstöðu í viðræður milli aðila.

Nú er útlit fyrir að hreyfing komist á málið en heilbrigðisráðherra hefur samþykkt minnisblað þess efnis að stofnaður verði starfshópur til að vinna heildstæðar tillögur um þjónustu talmeinafræðinga við börn. Hópurinn verður skipaður fulltrúum frá þremur ráðuneytum: heilbrigðis-, félags- og barnamála-, og menntamálaráðuneyti og mun hann kalla aðra hagaðila, s.s. sveitarfélög eða samtök þeirra og talmeinafræðinga, til samráðs við gerð tillagnanna. Samningaviðræðum Sjúkratrygginga um þjónustu talmeinafræðinga hefur verið hætt tímabundið á meðan vinna starfshópsins fer fram en hann á að skila af sér tillögum innan fárra vikna, eða í síðasta lagi fyrir lok þessa árs.

Ríkur vilji er af hálfu allra aðila til að finna lausn sem tryggi greiðan aðgang að þessari þjónustu til framtíðar en fjöldi barna er nú á biðlista eftir þjónustu talmeinafræðinga. Helsti ásteytingarsteinninn er ákvæði um tveggja ára starfsreynslu talmeinafræðinga. Sjúkratryggingar hafa áður lýst vilja til að endurskoða ákvæðið en hafa bent á að það myndi leiða til þess að greiðslur vegna þjónustu talmeinafræðinga rúmist ekki lengur innan þeirra fjárveitinga sem Alþingi hefur ákveðið. Grípa þurfi til annarra aðgerða á móti svo að fjárveitingarnar hrökkvi til.

Starfshópnum er ætlað að skoða málið frá ýmsum hliðum en bent hefur verið á að langstærsti hluti þeirra sem þurfa þjónustu talmeinafræðinga eru börn og þegar litið er til nýsamþykktra laga um samþættingu þjónustu í þágu farsældar barna sést að mikilvægt er að horft sé heildstætt á þjónustuna. Í lögunum kemur fram að meiri samfellu þurfi í þjónustu við börn og tryggja verði að þjónustan sé veitt á þeim stað sem hentar þeim og fjölskyldum þeirra best. Ráðast þurfi í að skilgreina hvernig þetta verði uppfyllt áður hægt er að ganga til samningaviðræðna að nýju.

Það er skiljanlegt að foreldrar þeirra barna sem beðið hafa lengi eftir að fá þessa mikilvægu þjónustu séu orðin langþreytt á biðinni en ríkur vilji er til að bregðast við þessari þörf, hvort sem það er af hálfu Sjúkratrygginga eða heilbrigðisyfirvalda í heild sinni.