Stofnanir eiga að halda skrá yfir veikindadaga starfsfólks og skrá veikindafjarvistir hvort sem þær eru launaðar eða ólaunaðar. Flytjist starfsfólk á milli starfa ber að leggja saman veikindadaga þess í báðum störfum.

Yfirmaður ákveður hvort krefjast skuli vottorðs þegar veikindi eða slys er tilkynnt. Yfirmaður getur einnig ákveðið hvort vottorðið skuli vera frá trúnaðarlækni stofnunar. Forstöðumaður getur krafist læknisvottorðs af starfsmanni hvenær sem honum þykir þörf á.

Verði fjarvera vegna veikinda eða slyss lengri en fimm vinnudagar samfleytt ber starfsfólki að sanna óvinnufærni sína með læknisvottorði. Þetta á einnig við ef um endurteknar fjarvistir er að ræða og þá eftir nánari ákvörðun yfirmanns.

Ef fjarvera vegna veikinda eða slyss nær yfir lengri tíma skal endurnýja læknisvottorð eftir nánari ákvörðun yfirmanns, þó ekki sjaldnar en mánaðarlega. Frá þessu má veita undanþágu eftir tillögu trúnaðarlæknis ef talið er að um lengri veikindafjarvist verði að ræða.

Skili starfsfólk ekki inn vottorði þrátt fyrir beiðni þar um getur stofnun dregið af launum viðkomandi allt að tvöföldum þeim tíma sem viðkomandi var frá starfi í samræmi við 16. gr. starfsmannalaga. Einnig má í slíku tilfelli skora á viðkomandi bréflega að mæta strax til starfa eða sanna veikindi sín með læknisvottorði annars verði litið svo á að viðkomandi sé hættur störfum og að launagreiðslur verði þar af leiðandi stöðvaðar.

Starfsfólk sem er óvinnufært vegna veikinda eða slyss skal gangast undir hverja þá venjulegu og viðurkenndu læknisrannsókn sem trúnaðarlæknir telur nauðsynlega til að staðfesta lögmæti forfalla.

Vinnuveitandi skal endurgreiða starfsfólki kostnað vegna læknisvottorðs, viðtals hjá lækni og nauðsynlegar læknisrannsóknir vegna útgáfu vottorðs.

Tilkynningarskylda vegna vinnuslysa ríkisstarfsfólk hvílir á hlutaðeigandi stofnun.