16.02.2023 - Skoðun á eldsneytisþrýstigeymum fyrir metangas

Vegna sprengingar á metangeymi í bifreið þann 13. febrúar 2023 er áríðandi að herða eftirlit með geymum af þessu tagi.

Samkvæmt skoðunarhandbók hefur verið gerð krafa um að viðurkenningarmerkingar og gildistímamerkingar á þrýstigeymum af þessu tagi séu skoðaðar við skoðun. Upplýsingarnar eiga að koma fram á geymunum og skal þeim komið þannig fyrir að auðvelt sé fyrir eftirlitsaðila að sjá þær eftir ísetningu. Sérstaklega mikilvægt hefur verið að skoða gildistímamerkingar í öllum reglubundnum skoðunum en tiltekið að viðurkenningarmerkingar skuli skoðaðar við almennar skoðanir ef ástæða þykir til (s.s. vísbendingar um að skipt hafi verið um geymi). Ef þessar merkingar vantar skal dæma 2 á þau atriði.

Í nýrri skoðunarhandbók (sem kemur til framkvæmda 1. mars 2023) er í atriði 6.1.3 dæmt á allar gerðir eldsneytisgeyma og leiðslna. Ein dæming er í 1, þegar frágangur er ófullnægjandi og hætta er á skemmdum (en engar skemmdir orðið ennþá), en annars er dæmt í 2 á ýmis frávik en alvarlegustu frávikin eru nú dæmd í 3, þar á meðal ef styrkleikaskemmdir sjást á geymi, gildistími er útrunninn (eða upplýsingar vantar eða ófullnægjandi) eða viðurkenningarmerkingar vantar eða ófullnægjandi.

Á ökutækjaskrá eru nú tæplega 2.300^* bifreiðir í umferð sem ganga fyrir metani að hluta eða í heild. Metanbreytingum hérlendis var að mestu hætt um miðjan síðasta áratug og var nokkur hundruð bílum breytt. Einhver sambærilegur fjöldi metanbíla hefur einnig verið fluttur inn, bæði hafa það verið bílar sem komu þannig frá framleiðanda (eða voru viðurkenndir af framleiðanda) og líka bílar sem breytt hafði verið erlendis. Þar sem gildistími þrýstigeyma er yfirleitt aldrei meiri en 15 ár er ljóst að komið er að endurnýjun margra þeirra (nær undantekningarlaust þarf að skipta um geymi, þeir hafa bara þennan líftíma).

Því er beint til skoðunarstofa að við reglubundna skoðun verði þrýstigeymar fyrir metan skoðaðir sérstaklega vel, m.a. að lesa upplýsingar um gildistíma og skoða vel hvort styrkleikamissi sé að finna í geymum (sérstaklega í kringum festingar eða á þeim svæðum sem liggja upp við aðra hluta ökutækisins). Einnig að kynna sér vel þær upplýsingar og kröfur sem tilteknar eru í skoðunaratriði 6.1.3 Eldsneytisgeymar og leiðslur.
^*Í fyrstu útgáfu tilkynningarinnar var fjöldinn 600 en er í raun nær 2.300.

18.08.2022 - Mögulegur galli í dráttarstól vörubifreiða

Mögulegur galli í dráttarstólum vörubifreiða af gerðinni JOST JSK 40 sem er mjög algengur dráttarstóll. Hinn meinti galli varðar tvöfalda læsingu fyrir pinna festivagns í dráttarstólnum.Tvívegis og á sínum hvorum bílnum hefur vagn losnað aftur úr á ferð, og eiga ökutækin það sameiginlegt að vera Mercedes og með þessa gerð dráttarstóls. Ætla má að einhver bilun hafi orðið í læsingarbúnaði dráttarstólsins, sem veldur ofangreindu, frekar en að búnaðurinn sé gallaður eða uppfylli ekki kröfur.

Skoðun bifhjóla

Sérstök áhersluatriði við skoðun bifhjóla en ekki er um tæmandi upptalningu á skoðunaratriðum að ræða (sjá nánar verklagsbók reglubundinna skoðana). Sjá einnig yfirlit ökutækisflokka bifhjóla.

K0: Auðkenni

Skráningarmerki (Atriði 0.1)

Skráningarmerki skal komið fyrir á þar til gerðum fleti þar sem það sést vel og tryggilega fest. Athuga sérstaklega við skoðun:

• Staðsetning skráningarmerkis skal vera aftan á ökutæki þannig að ytri brúnir skráningarmerkis fari ekki út fyrir breidd ökutækisins. Borið hefur á því að skráningarmerki hafi verið fært af tæknilegri ástæðuleysu (er á hlið þótt það snúi samt aftur).

• Skráningarmerki skal vera í lóðréttri eða sem næst lóðréttri stöðu og áletrun lárétt. Borið hefur á því að skráningarmerki halli of mikið og jafnvel því sé ekki snúið rétt (sé upp á rönd).

• Skráningarmerki má ekki vera heimatilbúið eða búið að klippa utan af því eða eiga við það á annan hátt. Litið er svo á að skráningarmerki vanti sé á því heimatilbúið merki og þá skal skoðun hafnað.

• Hafi þurft að færa skráningarmerki til af tæknilegri ástæðu (t.d. önnur gerð eða útfærsla hjólhlífar) þá skal skráningarmerkið uppfylla allar reglur, þ.e. vera aftan á, vera lóðrétt (mest 5° frá lóðréttum ás), snúa rétt (áletrun lárétt), sýnilegt án takmarkana í sjónsviði innan 30° geisla ofan við og til hliða.

K1: Hemlabúnaður

Þegar framkvæma á hemlapróf á bifhjóli þarf annað hvort að mæla hemlun í þar til gerðum bremsuprófara eða að mæla hemlun í akstri.

Mæling á hemlun í akstri (Atriði 1.2.2.3)

Mæla má helmun í akstri með notkun hemlaklukku eða á mælisvæði. Gæta skal fyllstu varúðar með tilliti til annarrar umferðar og sömuleiðis að aðstæður séu fullnægjandi hvað varðar veggrip.

Sé notuð hemlaklukka er það gert á eftirfarandi hátt:

Einnig er hægt að útbúa sérstakt mælisvæði (keilubraut) þar sem vegalengd hraðaminnkunar frá tilteknum hraða niður í núll er mæld. Út frá vegalengd og upphafshraða er hemlunin reiknuð. Þetta er gert á eftirfarandi hátt:

Til útskýringa á samhengi hemlunarvegalengdar (d í metrum) og hemlunar (a í m/s²), þá er eftirfarandi jafna notuð (reiknað er með að núningsstuðull (µ) milli yfirborðs og hjólbarða sé u.þ.b. 0,9 og upphafshraði (v) sé 8,33 m/s: d = v² / (2 x µ x a).

* Við mat á hemlun afturhjóls/afturhjóla allra flokka er miðað við heildarþyngd. Yfirleitt er prófunarþyngd nálægt heildarþyngd og því ætti ekki að þurfa frekara mat.

K4: Ljósker, glitaugu og rafbúnaður

Mæling á stillingu aðalljósa (Atriði 4.1.1)

Framkvæmd mælingar og áhersluatriði eru þessi:

• Setið skal á bifhjóli á meðan á mælingu á ljósastillingu fer fram.

• Mæling er gerð á sama hátt og fyrir bifreið. Mæld eru efri mörk, neðri mörk, lögun geisla og hliðarstefna eins og venjulega.

Afturljós og tilfærsla þeirra (Atriði 4.2.3, 4.3.3 og 4.5.1)

Áhersluatriði eru þessi:

• Stöðuljós, hemlaljós og þokuafturljós skulu vera aftan á bifhjólinu (ekki aftarlega á hlið). Borið hefur á því að þau hafi verið færð af tæknilegri ástæðuleysu (framar/innar á bifhjólinu í stað þess að vera aftast eða aftaná) og jafnvel samhliða ástæðulausri tilfærslu skráningarmerkis.

• Áskilin staðsetning ljóskera er mismunandi eftir ökutækisflokkum bifhjóla, sjá um áskilin og leyfð ljós.

Stefnuljósker (Atriði 4.4)

Áhersluatriði eru þessi:

• Fjarlægð á milli stefnuljóskera og dreifing ljóssins innávið er ákvæðum bundin. Borið hefur á því að við endurnýjuð stefnuljósa hafi ekki verið gætt að réttri staðsetningu þeirra (jafnvel kominn óviðurkennd afturljósasamstæða með öllum ljósum) og þarf þá að skoða það vel.

• Áskilin staðsetning stefnuljósa er mismunandi eftir ökutækisflokkum bifhjóla, sjá um áskilin og leyfð ljós.

K5: Ásar, fjöðrun, felgur, hjólbarðar

Hjólbarðar (Atriði 5.2.3)

Áhersluatriði eru þessi:

• Áríðandi er að skoða hjólbarða vel allan hringinn með tilliti til misslits og skemmda. Borið hefur á missliti vegna rangs loftþrýstings.

• Krafa er um lágmarksmynstur 1,6 mm á aðalmynstri allan ársins hring (og má hvergi fara niður fyrir það).

• Rangur loftþrýstingur í hjólbörðum hefur verið talin meðal orsaka í alvarlegum slysum á bifhjólum. Horfa sérstaklega eftir því að hvort lítill loftþrýstingur sé í hjólbörðum.

Höggdeyfar (Atriði 5.3.2)

Áhersluatriði eru þessi:

• Meta þarf virkni höggdeyfa, horfa sérstaklega eftir leka. Á flestum bifhjólum eru höggdeyfar að framan innbyggðir í framgafflana og ættu þeir báðir að hafa sömu dempunareiginleika. Yfirleitt er virkni framhöggdeyfa metin á meðan framhjólinu er haldið í bremsu. Þegar bifhjól hafa kerfi sem takmarka hreyfingu framhöggdeyfa þegar hemlað er þarf að setja framhjólið upp við vegg til að þurfa ekki að hemla á meðan athugað er hvernig virkni höggdeyfanna er.

Gafflar (hjólspyrnur) (Atriði 5.3.3)

Áhersluatriði eru þessi:

• Leitast ætti við aflesta liði eins og hægt er til að skoða hvort er að finna óeðlilegt slag í fóðringum fram- og afturgaffla. Á bifhjólum án miðjustands þarf helst að lyfta hjólum frá jörðu með viðeigandi tjakki þannig að þau hangi (ekki má toga bifhjól yfir á hliðarstandi). Ástand fjöðrunarliða, fóðringa og festinga er skoðað með því að reyna að hreyfa fjöðrunina til hliðar og upp og niður.

K6: Undirvagn og viðfestur búnaður

Drifskaft, hjöruliðir, reim- og tannhjóladrif (Atriði 6.1.7)

Framkvæmd skoðunar og áhersluatriði eru þessi:

• Þetta atriði er notað þegar þegar keðju- eða reimahlíf er laus, brotin, vantar eða skemmd með áhrifum á örugga notkun (dæming 6.1.7.a).

• Þetta atriði er notað til að dæma á slit eða los í drifskafti og hjöruliðum bifhjóla (verklýsing í 6.1.7).

• Skoða þarf hvort slit eða skemmdir finnast í tannhjólum. Á myndunum sjást dæmi um slit og skemmdir sem nota má til viðmiðunar við dæmingar (dæming 6.1.7.c).

Slitin tannhjól.

Slitin og skemmd tannhjól.

Slitin tannhjól og keðja. Svona hreyfing er merki um að tannhjól og keðja séu slitin.

• Fríhlaup keðju er mælt þegar bifhjól er á miðjustandi eða lyft upp (með afturhjól hangandi). Keðjunni er ýtt í báðar áttir (upp/niður) á miðjum neðri hluta keðjunnar og fríhlaupið (útslagið) mælt þar. Fríhlaupið á að vera á bilinu 20-35 mm (hjól með stutt fjöðrunarsvið eru með minna fríhlaup en hjól með mikið fjöðrunarsvið). Fríhlaup má einnig mæla þegar bifhjól er lestað þannig að miðja fram- og afturtannhjóls eru í láréttri línu og skal fríhlaupið þá vera um 12 mm (dæming 6.1.7.c).

Fríhlaup keðju mælt.

• Hvað varðar drifreimar og reimahjól sem eru slitin eða morkin, skal nota sambærilega aðferðir.

Hættulegir útstæðir hlutir (Atriði 6.2.1)

Borið hefur á því að á bifhjól hafi verið bætt allskyns aukahlutum. Áhersluatriði eru þessi:

• Dæma skal á hluti sem búið er að koma fyrir eða breyta og standa út frá yfirbyggingu og/eða hluti sem auka hættu á meiðslum, t.d. hluti með hvössum brúnum, oddhvassa bifhjólastýrisenda og fóthvíluenda. Einnig þá hluti sem hafa ekki augljósan tilgang og hafa óheppilega lögun eða staðsetningu með tilliti til slysahættu.

Hjólhlífar (Atriði 6.2.10)

Setið skal á bifhjóli þegar skermun hjóla er skoðuð. Reglur um skermun og áhersluatriði eru þessi:

• Hjól bifhjóls skulu vera búin hjólhlífum sem skerma hjólbarða á fullnægjandi hátt. Borið hefur á því að skermuninni hefur verið breytt, sérstaklega að aftan, ásamt því að staðsetning skráningarmerkis og ljóskera er önnur en upphaflega, og þá þarf að skoða vel og mæla.

• Hjólhlíf á bifhjólum skal skerma afturhluta allra hjóla (fyrir aftan lóðrétta línu í gegnum hjólmiðjuna). Í a.m.k. 50° aftur fyrir skal hún ná yfir fulla breidd hjólbarðans. Á afturhjólum skal svo framlengja hana þannig að hún nái a.m.k. niður að línu sem er 150 mm ofan við hjólmiðjuna en þarf ekki að ná yfir alla breidd sólans í framlengingunni.

• Hjólhlíf á bifhjólum þarf ekki að skerma framhluta hjóla (fyrir framan lóðrétta línu í gegnum hjólmiðjuna). Algengt er samt að hún nái um 30° fram fyrir lóðrétta línu í gegnum hjólmiðjuna.

• Áskilin hjólhlíf skal vera a.m.k. 30 mm djúp (með því að brúnir hennar sveigist inn á við að hjólmiðju). Dýptin má smáminnka við endana sitt hvoru megin.

• Áskilin hjólhlíf (ytri brún hennar) má ekki vera lengra frá hjólmiðju en sem nemur þvermáli hjólanna.

Standari, halli bifhjóls (Atriði 6.2.11)

Standari skal geta haldið bifhjóli stöðugu á hallandi yfirborði. Skoðun fer fram á láréttu yfirborði og er framkvæmd hennar þessi:

• Að hjólið hallist hæfilega mikið á hliðarstandara, um 8°-12° telst eðlilegur halli.

• Að hjólið renni ekki auðveldlega fram af miðjustandara á láréttum fleti. Hjólið látið vera á standaranum og svo er ýtt aðeins við því áfram og það athugað.

• Standarar eiga að haldast vel uppi þegar þeir eru teknir af. Engin hætta á að vera á að þeir falli niður eða fari á í akstri. Gormur eða búnaður til að halda standara uppi prófaður með því að ýta honum niðurávið (þegar hjólið er ekki á standaranum) og ætti hann að toga standarann beint upp í hvíldarstöðu án þess að sveiflast.

K7: Hraðatakmörkun léttra bifhjóla

Hraðatakmörkun (Atriði 7.10)

Létt bifhjól má ekki geta farið hraðar en 45 km/klst. Prófa þarf hraðatakmörkun á léttu bifhjóli í eftirfarandi tilvikum og dæma á 7.10.c ef hraði mælist of mikill:

• Við reglubundna skoðun léttra bifhjóla ef tilefni er til, svo sem ef upplýsingar liggja fyrir um að það komist hraðar eða augljóslega er búið að eiga við raf- eða vélbúnað sem bendir til þess að hraðatakmörkun virki ekki lengur.

• Við skráningarskoðun léttra bifhjóla þarf í öllum tilvikum að framkvæma hraðapróf.

Framkvæmd hraðaprófs er þessi:

K8: Umhverfis- og mengunarmál

Hljóðstyrkur (hávaðamengun) (Atriði 8.1.1)

Hávaðamengun er mæld ef ástæða þykir til, sjá leiðbeiningaskjal um framkvæmd mælingar á hávaðamengun.

Gott er að nýta tækifærið til mælinga sem oftast, bæði til að skoðunarmenn geti betur gert sér grein fyrir því hvenær ástæða gæti verið til dæmingar og til að viðhalda góðri þjálfun í mælingum á hávaða.

Hávaðamengun má ekki fara yfir eftirfarandi mörk:

• Létt bifhjól (L1e, L2e), dæmt ef:

  • Hljóðstyrkur >73 dB (eftir 01.07.1990).

• Bifhjól (L3e-L7e), dæmt ef:

  • Hljóðstyrkur >100 dB (eftir 01.07.1990)

  • Hljóðstyrkur >105 dB (fyrir 30.06.1990)

Breytingar á bifhjólum

Ekki má breyta bifhjóli á þann veg að aksturseiginleikar, akstursöryggi eða eiginleikar hreyfils þess versni. Nokkur dæmi:

• Ekki má breyta mótor þannig að útblástursmengun frá því vaxi verulega frá því sem var á nýju hjóli. Ekki má fjarlægja búnað sem er til að draga úr útblástursmengun.

• Ekki má breyta útblásturskerfi svo að það valdi auknum hávaða. Ekki má vera hægt að taka hljóðdeyfi úr sambandi í akstri.

• Ekki má breyta vélarafli til aukningar. Leyfilegt getur þó verið að breyta eiginleikum heildargerðarviðurkenndra minni mótorhjóla þannig að þau uppfylli annan ökuréttindaflokk (milli A1 og A2). Um slíka breytingu gilda ýmis skilyrði og sækja þarf um hana fyrirfram til tæknideildar Samgöngustofu.

• Ólöglegt er að breyta hraðatakmörkun léttra bifhjóla (sem hafa hámarkshraða 25 og 45 km/klst).

• Upprunalegum stýrisbúnaði má ekki breyta án samþykkis Samgöngustofu. Á þetta meðal annars við stýrisstöngina sjálfa. Samgöngustofa samþykkir engar breytingar á henni nema staðfestingar og gögn frá framleiðanda eða viðurkenndri tækniþjónustu liggi fyrir um að það sé öruggt og leyfilegt.

• Upprunalegum ljósabúnaði, hjólhlífum eða fleti fyrir skráningarmerki má ekki breyta eða hliðra nema slíkar breytingar teljist nauðsynlegar samhliða öðrum breytingum og allar kröfur verði áfram uppfylltar eins og áður var.

Ekki er heldur leyfilegt að skipta um ökutækisflokk á bifhjóli og breyta því í til dæmis torfæruhjól. Fyrir því liggja þau rök að samkvæmt umferðarlögum er torfærutæki (torfæruhjól) skilgreint sem ökutæki sem er ekki bifhjól.

Leiki vafi á því við skoðun hvort átt hafi verið við mótorhjól með ofangreindum hætti hefur skoðunarmaður heimild til að gera athugasemdir við þau frávik (eða hafna skoðun) og getur eigandi (umráðandi) þurft að sýna Samgöngustofu fram á það með gögnum að breyting brjóti ekki í bága við reglurnar.

Lög og reglur

Stjórnvaldskröfur sem skjalið byggir á er að finna í eftirfarandi lögum, reglugerðum og/eða reglum (með viðbótum eftir því sem við á):

• Umferðarlög nr. 77/2019.

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja nr. 822/2004.

• Reglugerð um skráningu ökutækja nr. 751/2003.

• Reglugerð ESB um gerð og búnað bifhjóla nr. 168/2013/ESB.

Skoðun dráttarvéla og eftirvagna þeirra

Samantekt á kröfum um dráttarvélar og eftirvagna þeirra, auk sérstakra áhersluatriða við skoðun. Sjá einnig yfirlit ökutækisflokka dráttarvéla og eftirvagna þeirra.

Dráttarvélar og eftirvagnar þeirra sem skráðar eru í umferð (í notkunarflokk 180) ber að skoða reglubundinni skoðun frá 01.01.2022.

K1: Hemlabúnaður

Krafa um hemla í dráttarvélum og eftirvögnum þeirra

Dráttarvél skal búin aksturshemli og stöðuhemli. Ökumaður skal geta beitt bæði aksturs- og stöðuhemli úr sæti sínu. Einnig gildir:

• Um aksturshemil: Ökumaður skal geta beitt aksturshemli án þess að taka hendur af stýri. Aksturshemill skal virka á bæði hjól á a.m.k. einum ási. Ef dráttarvél er búin aðskildum hemlafetlum fyrir hvort hjól á sama ási, og ekki er sérstakur fetill fyrir hemla beggja hjóla, skal vera hægt að tengja fetlana saman.

• Um stöðuhemil: Stöðuhemill má vera læsibúnaður í aflrás sem festir drifhjól dráttarvélarinnar.

Eftirvagn dráttarvélar skal búinn aksturshemli og stöðuhemili. Einnig gildir:

• Við rof á tengibúnaði (loft eða vökvaflæði stöðvast) þá á sjálfvirk hemlun að eiga sér stað. Á öllum vögnum með vökvahemlum á stöðuhemill að fara sjálfvirkt á þegar vökvaslanga er ekki tengd.

• Stjórnbúnaður fyrir stöðuhemil þarf einnig að vera á vagninum.

• Eftirvagnar dráttarvéla skulu búnir hemlum eins og lýst er í töflu 3.

Tafla 3. Kröfur til hemla eftirvagna dráttarvéla miðað við ökutækjaflokk.

Öðrum kröfum til hemla dráttarvéla og eftirvagna þeirra er lýst í töflu 4. Þessar upplýsingar nýtast þegar hemlaprófun dráttarvéla er möguleg (sjá hemlaprófun neðar) og við hemlaprófun eftirvagna.

Tafla 4. Kröfur til hemla og hemlunar dráttarvéla og eftirvagna þeirra miðað við undirflokka (sbr. tilskipun ESB um kröfur til hemla dráttarvéla).

Hemlaprófun dráttarvéla

Dráttarvél með fjórhjóladrifi er almennt ekki hægt að prófa í hemlaprófa. Ástæðan er sú að drifbúnaður hennar er alla jafna samtengdur öllum hjólum og leyfir hann ekki mismunandi snúning einstakra ása eða hjóla nema að mjög litlu leyti (líka þótt dráttarvélin sé ekki í gangi). Í staðinn verður að leggja áherslu á skoðun hemlahluta eins og hægt er.

Dráttarvélar með eingöngu drifi að aftan er alla jafna hægt að hemlaprófa og er framkvæmdin eins og um bifreiða með vökvahemla væri að ræða.

Hemlaprófun eftirvagna dráttarvéla

Eftirvagn dráttarvélar er hemlaprófaður með sama hætti eins og um hefðbundinn eftirvagn bifreiðar væri að ræða. Þar sem vagnarnir eru almennt með vökvahemlakerfi er ekki möguleiki á að framreikna hemlun til að meta hemlunargetu og því er annað hvort mælt með því að slíkir eftirvagnar komi hlaðnir í skoðun eða álag sé hermt í hemlaprófara.

K2: Stýrisbúnaður

Dráttarvél getur verið búin stjórnbúnaði sem virkar einungis á framhjól, einungis á afturhjól eða samtímis á fram- og afturhjól. Dráttarvélar geta verið búnar vökvastýrðum stýrisbúnaði milli stjórnbúnaðar og stýris. Einnig geta dráttarvélar verið búnar stýrisbúnaði með rafdrifnum stýrisbúnaði milli stjórnbúnaðar og stýris, en einungis ef kerfið er tvírása kerfi. Þó þarf að vera hægt að stýra dráttarvélinni þrátt fyrir að einhver hluti í rafmagnsstýringunni bili. Jafnframt er rétt að nefna, til fróðleiks, að sérstakar kröfur eru gerðar til stýribúnaðar á hraðskreiðum dráttarvélum (e. fast tractors) (sbr. tilskipun ESB um öryggisbúnað dráttarvéla).

Við skoðun á stýrisliðum skal horft til þessara útfærslna og stýrisliðir allra stýrðra hjóla skoðaðir.

K3: Útsýn, rúður, þurrkur, speglar

Viðmiðunarpunktur vegna mælinga á sjónsviði

Í textanum hér á eftir getur þurft að meta sjónsvið út úr dráttarvél ef ástæða þykir til. Í því sambandi er notast við viðmiðunarpunkt "V" sem grundvöll ákvörðunar á útsýni og þurrkfleti, sjá mynd 1.

Mynd 1. "V" er viðmiðunarpunktur (e. reference point) sem notast við ákvörðun á útsýn og þurrkfleti. Viðmiðunarpunkturinn er 270 mm aftan við miðja frambrún ökumannssætis og 700 mm ofan við álagslausa setu sætis í miðstillingu.

Sjónsvið ökumanns

Aðeins mega vera 2 stólpar í sjónvinkli ökumanns fram á við, mest 700 mm breiðir. Einn stólpi má vera 1.500 mm breiður sitt hvoru megin við sjónvinkil en þá má aðeins vera einn 700 mm breiður stólpi til viðbótar (á sjónsvæði B) eða hámark 2 stólpar 1.200 mm breiðir (á sjónsvæði A), sbr. mynd 2.

Notuð er formúlan b ≤ a/10+65 til að reikna hámarksbreidd stólpa ("b") miðað við lárétta fjarlægð að honum ("a"). Til breiddarinnar teljast gluggalistar, dyrakarmur og annað ógegnsætt efni.

Mynd 2. Í sjónsviði dráttarvélar mega ekki vera fleiri en 6 stólpar í sjónsviði ökumanns. Sjónarhorn á að vera 44° (sem er 9,5 m breitt í fjarlægð R=12 m).

Ökumaður þarf að geta séð í hluta beggja framhjóla.

Ekki mega vera aðskotahlutir í sjónsviði ökumanns. Baksýnisspeglar teljast ekki vera hindrun á útsýni ef ekki er hægt að koma þeim fyrir á betri máta. Aukaspeglar (ekki áskildir) mega teljast til aðskotahluta í sjónsviði ökumanns.

Rúðuþurrkur og þurrkflötur

Dráttarvél sem búin er yfirbyggingu (húsi) með framrúðu skal vera búin vélknúnum þurrkum sem hreinsa flöt á framrúðu (sbr. tilskipun ESB um viðurkenningu dráttarvéla).

Lágmarks ganghraði á rúðuþurrkum er 20 slög/mín.

Breidd sjónvinkils fyrir þurrkur er 8 m í fjarlægð R=12, sbr. mynd 2. Dæmi um stærð flatarins miðað við mismunandi fjarlægð framrúðu frá viðmiðunarpunkti eru sýnt í töflu 5.

Tafla 5. Dæmi um lágmarksbreidd og lágmarkshæð þurrkflatar á framrúðu miðað við fjarlægð framrúðu frá viðmiðunarpunkti (V).

Speglar í dráttarvél til aksturs á opinberum vegum

Dráttarvél skal búin a.m.k. einum spegli í flokki I. Ef dráttarvélin dregur eftirvagn sem hindrar baksýn skal hún búin viðbótar baksýnisspeglum á báðum hliðum. Speglarnir skulu gera ökumanni kleift að sjá beggja vegna aftur með ækinu og sýna nægjanlega stórt svæði til þess að veita ökumanni fullnægjandi útsýn.

K4: Ljós, glit og rafbúnaður

Dráttarvél - áskilin ljósker og glitaugu

• Aðalljósker: Tvö lágljósker sem mega vera í allt að 1500 mm hæð yfir akbraut og eru óbundin af lágmarksbili milli þeirra.

• Stefnuljósker (og hættuljósker): Tvö framvísandi og tvö afturvísandi sem mega vera sambyggð í einu ljóskeri á hvorri hlið. Hliðarstefnuljósker eru einnig heimil.

• Stöðuljósker: Tvö framvísandi og tvö afturvísandi.

• Númersljósker: Eitt eða fleiri.

• Afturvísandi glitaugu sem mega vera í allt að 1500 mm hæð yfir akbraut ef nauðsynlegt er vegna lögunar ökutækisins.

Dráttarvél - leyfð ljósker og glitaugu

• Aðalljósker: Tvö eða fjögur ljósker fyrir háljós. Tveimur viðbótarljóskerum fyrir lágljós sem mega vera í allt að 2,8 m hæð yfir akbraut (stilla mest 30 m framan við), samtengd afturvísandi stöðuljóskerum en mega ekki vera samtengd áskildum ljóskerum fyrir lágljós.

• Bakkljósker: Eitt eða tvö.

• Breiddarljósker: Tvö framvísandi og tvö afturvísandi ef breidd dráttarvélar er meiri en 2,1 m.

• Hemlaljósker: Tvö og eitt fyrri miðju.

• Hliðarljósker

• Leitarljósker: Eitt sem ekki þarf að vera tengt stöðuljóskerum.

• Stefnuljósker: Tvö framvísandi og/eða tvö afturvísandi til viðbótar áskildum stefnuljóskerum.

• Stöðuljósker: Tvö afturvísandi til viðbótar áskildum stöðuljóskerum.

• Varúðarljósker: Eitt eða fleiri.

• Vinnuljósker: Eitt eða fleiri sem ekki þurfa að vera tengd stöðuljóskerum.

• Þokuafturljósker: Eitt eða tvö.

• Þokuljósker: Tvö.

• Afturvísandi glitaugu til viðbótar áskildum glitaugum, hliðar- og framvísandi glitaugu

Eftirvagn dráttarvélar - áskilin og leyfð ljósker og glitaugu

Sömu ákvæði gilda um eftirvagna dráttarvélar og um eftirvagna bifreiðar af sömu leyfðu heildarþyngd og stærð.

K5: Ásar, fjöðrun, felgur, hjólbarðar

Leyfileg burðargeta ása dráttarvéla og eftirvagna þeirra

Til fróðleiks má sjá í töflu 6 upplýsingar um leyfða ásþyngd dráttarvéla og eftirvagna þeirra miðað fjölda ása og hvort þeir eru drifásar eða driflausir.

Tafla 6. Leyfð ásþyngd dráttarvéla og eftirvagna þeirra (sjá skýringar á bókstöfum fyrir neðan töfluna).

• ^(a) Ekki þarf að setja þyngdartakmarkanir á á öxla fyrir ökutækjaflokkana T3 og T4.3 þar sem þeir hafa skilgreindar þyngdartakmamarkanir á bæði hlöðnu og óhlöðnu ökutæki, t.d. heildarþyngd fer ekki yfir öxulþyngd.

• ^(b) Öxulþyngdir í samræmi við tilskipun ESB um stærð og þyngd, viðauka I punktum 3.1 til 3.3.

• ^(c) Þar sem driföxull er með tvöföldum hjólum og loftfjöðrun eða fjöðrun sem telst sambærileg samkvæmt skilgreiningu í viðauka II í tilskipun ESB um stærð og þyngd ökutækja, eða þar sem hver driföxull er með tvöföldum hjólum og heildarþungi hvers öxuls er ekki yfir 9,5 tonn.

• ^(d) Öxulþyngdir í samræmi við tilskipun ESB um stærð og þyngd, viðauka I punkti 3.5.

Kröfur til hjólbarða dráttarvéla og eftirvagna þeirra

Hjólbarðar dráttarvéla og eftirvagna þeirra skulu vera gerð til notkunar í almennri umferð og mega ekki vera merkt „Sekunda“, „For Farm Use Only“, „TA“ (Traction Animal), „Bis 30“ (hraði upp að 30 km/klst) eða „Caravan“ (stöðuhýsi eða sambærilegt).

Hjólbarðar fyrir hægfara ökutæki geta verið merkt „Landbrugsdæk“, „Implementdæk“, „Reifen für Landwirtschaft“ eða sambærilegt og eru þeir ekki samþykktir á ökutækjum sem nota á í almennri umferð.

Mynstursdýpt hjólbarða á ökutækjum með hámarkshönnunarhraða yfir 40 km/klst skal vera að lágmarki 1,6 mm.

Hjólbarðar dráttarvéla og eftirvagna þeirra skulu bera nafn framleiðanda ásamt upplýsingum um stærð, burðargetuflokk og hraðamerkingu (sjá töflu 7).

Tafla 7. Hraðamerkingar á hjólbörðum dráttarvéla og eftirvagna þeirra tákna hámarkshraða við mestu hleðslu.

Einnig er að finna á hjólbarðanum upplýsingar um það hvort hjólbarðarnir henti á drifása eða ekki, sjá mynd 3.

Mynd 3. Burðargetumerking og hraðamerking ásamt upplýsingum um hvort hjólbarðinn sé hannaður fyrir drifás (efra merkið) eða ódriftengdan ás (neðra merkið). Hjólbarði getur verið hannaður fyrir hvoru tveggja og ber þá bæði merkin.

K6: Undirvagn, grind, yfirbygging, innrými, áfestur búnaður

Tengibúnaður dráttarvéla

Það gilda kröfur um D- og S-gildi á tengibúnaði dráttarvéla (sbr. tilskipun ESB um öryggisbúnað dráttarvéla, viðauka XXXIV), ásamt því að ákveðin hæð þarf að vera á tengibúnaði frá jörðu.

• Beisli tengivagns þarf að geta sveigt út í 60° til hvorrar handar, sveigt 20° upp og niður og á tengivagni þarf að vera 90° snúningsveifla og 20° snúningsveifla á hengivagni.

• S-gildið er ákveðið af framleiðanda og má að hámarki vera 3.000 kg, þó getur það verið allt að 4000 kg ef um kúlutengi dráttarvélar er að ræða.

• Einnig gildir að 20% heildarþyngdar ökutækisins að lágmarki þarf að hvíla á framhjólum.

• Tengibúnaður skal vera að framan á dráttarvél fyrir stöng eða reipi.

Útfærsla á tengibúnaði dráttarvéla

Á myndum 5-7 má sjá nokkrar gerðir tengibúnaðar á dráttarvélum til fróðleiks.

Mynd 4. Dráttartengi og þrítengi. (1) Efsti hlekkur. (2) Lyftuhlekkur. (3). Vökvahlekkur með hæðarstillingu. (4) Hæðarstillingarbolti. (5 og 6) Hliðartakmarkari. (7) Lyftiarmar.

Mynd 5. Lyftiarmahlekkur. Virkni lyftiarmabúnaðar er mismunandi eftir framleiðendum, á myndinni vinstra megin er handfang og klemma en hægra megin bara handfang.

Mynd 6. Evróputengi, láspinnabúnaður. (1) Láspinni. (2) Lásskinna.

Mynd 7. Tegundir tengja. (1) Inntakstengi. (2) Krókur. (3) 80 mm kúlutengi. (4) Lyftiarmar.

Mat á sliti í tengibúnaði

Ekki eru til mikið af leiðbeiningum um mat á sliti tengibúnaðarhluta á dráttarvélum. Þó er hægt að leggja mat á slit í þeim útfærslum sem eiga lokast við tengingu, svo sem króks, sjá mynd 8.

Mynd 8. Mat á sliti í tengibúnaði. Á myndinni er sýndur krókur og hvernig hann lokast. Bilið "X" ætti ekki að vera meira en 15 mm (eða meira en viðmið framleiðanda ef þau eru fyrir hendi).

Skermun hjólhlífa á dráttarvélum

Fram- og afturhjól dráttarvélar skulu búin hjólhlífum. Dráttarvél í flokki Tb verður að hafa aurhlífar sem getur verið hluti af yfirbyggingu, aurhlífar o.s.frv.

Hjólhlíf afturhjóls skal vera innan við hjólið og ná a.m.k. út yfir hluta hjólbarðans. Bil milli hjóls og hjólhlífar skal gefa nægjanlegt rúm fyrir keðjur eða spyrnur. Auhlífarnar þurfa að hylja að minnsta kosti 2/3 af breidd hjólbarðans. Aurhlífin á að hylja að minnsta kosti 90° af ummáli hjólbarðans, sjá mynd 9.

Hjólhlíf við afturhjól skal ná nógu langt fram til að ekki sé hætta á að fætur ökumanns snerti hjólin í akstri.

Hjólhlíf framhjóls skal þekja alla breidd hjólbarðans. Hún skal ná a.m.k. frá lóðréttu þverplani gegnum hjólmiðju aftur að láréttu þverplani gegnum hjólmiðju.

Mynd 9. Skermun hjóla á dráttarvél í flokki Tb.

Skermun hjólhlífa á eftirvögnum dráttarvéla

Eftirfarandi kröfur gilda, sjá líka mynd 10:

• Eftirvagn R1 b: Sömu ákvæði gilda og um fólksbifreið.

• Eftirvagn R2 b: Sömu ákvæði gilda og um eftirvagn I.

• Eftirvagn R3 b: Sömu ákvæði gilda og um hópbifreið II.

• Eftirvagn R4 b: Sömu ákvæði gilda og um eftirvagn III.

Mynd 10. Skermun hjóla á eftirvögnum dráttarvéla í flokki Rb.

K7: Annar búnaður (öryggis, takmörkun, mælar o.fl.)

Bakkhljóðmerkisbúnaður

Sömu ákvæði gilda til að nota bakkhljóðmerkisbúnað í dráttarvélum og um sendi- og vörubifreiðir í sama þyngdarflokki (ökutækja í flokki N).

Þjófavörn

Dráttarvélar með útskiptanlegan dráttarbúnað sem eru með þyngdarhlutfallið jafnt eða meira en 3 (heildarþyngd / eigin þyngd) þurfa að hafa búnað sem kemur í veg fyrir stuld (sbr. tilskipun ESB um öryggisbúnað dráttarvéla, viðauka XVIII).

• Fyrir dráttarvélar í flokkum T og C þarf að vera hægt að læsa ökumannsrými ásamt því að ekki á að vera hægt að gangsetja ökutækið nema með lykli.

• Fyrir eftirvagna í flokkum S og R þarf að vera læst hús yfir tengibúnað, hægt að læsa hjólum með klemmu og hægt að læsa stöðuhemli með lás.

Lög og reglur

Stjórnvaldskröfur sem skjalið byggir á er að finna í eftirfarandi lögum, reglugerðum og/eða reglum (með viðbótum eftir því sem við á):

• Umferðarlög nr. 77/2019.

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja nr. 822/2004.

• Reglugerð um skoðun ökutækja nr. 414/2021.

• Reglugerð um stærð og þyngd ökutækja nr. 155/2007.

• Reglugerð ESB um viðurkenningu dráttarvéla nr. 167/2013/ESB.

• Reglugerð ESB um kröfur til hemla dráttarvéla nr. 2015/68/ESB.

• Reglugerð ESB um öryggisbúnað dráttarvéla nr. 2015/208/ESB.

• Tilskipun ESB um stærð og þyngd ökutækja nr. 1996/53/ESB.

Skoðun hópbifreiða

Samantekt á kröfum sem gilda um gerð og búnað hópbifreiða hvað varðar skipulag fólksrýmis, dyrabúnað, neyðarútganga og áletranir, og koma til viðbótar þeim almennu kröfum sem gilda um bifreiðir almennt. Efnið er til stuðnings dæmingum á atriði 9. kafla dæmingarhluta verklagsbókar fyrir reglubundna skoðun.

Krafa um mæliblað og teikningu af hópbifreið

Við skoðun í eftirfarandi tilvikum skal liggja fyrir samþykki frá Samgöngustofu (mæliblað og teikning af bifreiðinni):

• Á skráðri hópbifreið vegna breytinga á skipan fólks- eða farmrýmis (breytingaskoðun). Sækja þarf um breytinguna fyrirfram til Samgöngustofu (ætti að gera áður en ráðist er í breytingarnar). Umsókn um breytinguna og nánari upplýsingar eru í skráningareglum ökutækja.

• Á skráðri bifreið vegna breytinga í hópbifreið (breytingaskoðun). Engu skiptir þó bifreiðin hafi áður verið skráð hópbifreið, þessi ferill á alltaf við. Samkvæmt reglugerð um gerð og búnað ökutækja skal ökutæki sem flutt er á milli ökutækisflokka uppfylla öll gildandi ákvæði sem varða nýjan ökutækisflokk. Sækja þarf um breytinguna fyrirfram til Samgöngustofu (ætti að gera áður en ráðist er í breytingarnar). Umsókn um breytinguna og nánari upplýsingar eru í skráningareglum ökutækja.

• Við skráningarskoðun bifreiðar sem forskráð hefur verið sem hópbifreið. Þetta gildir þó ekki hafi Samgöngustofa vikið frá kröfu um teikningu og fyrir liggja upplýsingar um það. Sjá um yfirferð og skráningu tækniupplýsinga í skráningareglum ökutækja.

Mæla þarf og telja eftirfarandi á hópbifreiðinni og bera saman við teikningu. Beri einhverju á milli er það tilgreint á mæliblaðinu sem skilað er til Samgöngustofu (sjá um tækniupplýsingaskráningar í skráningareglum ökutækja):

• Lengd, breidd og hjólhaf bifreiðarinnar.

• Fjöldi dyra, staðsetning og mál þeirra. Þetta á við um aðaldyr (AD), neyðardyr (ND), neyðarglugga (NG) og neyðarlúgur (NL).

• Staðsetning sæta, og þegar við á, afmörkun svæða fyrir standandi farþega og svæða fyrir hjólastóla.

• Breidd, dýpt og mesta hæð setu yfir gólfi. Mæld er frjáls hæð yfir hæsta punkti álagslausrar setu.

• Bil á milli sæta sem snúa í sömu átt og á móti hvort öðru. Mæla og skoða eftir þörfum minnsta bil á milli sæta frá sætisbaki að bakhlið næsta sætis fyrir framan.

• Breidd og hæð gangs. Athuga að lágmarksbreidd gangs má vera mismunandi eftir í hvaða hæð á að mæla.

• Stærð og staðsetningu farangursgeymslna, séu þær til staðar. Ekki þarf að mæla stærð á geymslum fyrir farangur á þaki eigi þær að vera til staðar samkvæmt teikningu.

Flokkar hópbifreiða

Sjá yfirlit yfir ökutækisflokka hópbifreiða í skráningareglum ökutækja. Undirflokkar þeirra eru töluvert notaðir í þessari samantekt og eru þessir:

Athuga að orðið "Farþegar" er hér notað yfir alla þá einstaklinga sem bifreiðin er hönnuð fyrir flutning á að undanskildum ökumanni og leiðsögumanni. Af þessu tilefni er áréttað að leiðsögumaður getur bara verið í hópbifreið og ökuréttindi (sem hafa takmörkun á farþegafjölda) taka til allra þeirra sem eru í bifreiðinni fyrir utan ökumann.

9.1. Dyrabúnaður hópbifreiða

9.1.1. Inn- og útgöngudyr hópbifreiða (aðaldyr)

Um aðaldyr (inn- og útgöngudyr) hópbifreiða fyrir farþega gildir:

• Aðaldyr eru þær sem farþegar nota við venjulegar aðstæður til að fara inn í ökutæki eða út úr því. Aðaldyr geta verið einbreiðar eða tvíbreiðar.

• Aðaldyr skulu staðsettar á hægri hlið (a.m.k. einar á fremri helmingi).

• Útgangar á sömu hlið skulu vera með hæfilegu millibili.

• Dyr mega vera aftan á hópbifreið ef þær eru ekki aðaldyr.

• Stjórnbúnaður fyrir fjarstýrðar aðaldyr skal vera nálægt ökumanni.

• Aðaldyr sem notaðir eru sem neyðardyr skulu uppfylla kröfur til þess, m.a. um neyðaropnunarbúnað (sjá nánari lýsingu í 9.1.2 Neyðarútgangar hópbifreiða hér neðar).

• Beggja vegna dyraops skulu vera handslár (sjá nánari lýsingu í 9.6. Gangar hópbifreiða hér neðar).

9.1.2. Neyðarútgangar hópbifreiða

Um neyðarútganga hópbifreiða gildir:

• Neyðarútgangur er sá sem ætlaður er til að rýma ökutæki ef aðaldyr nýtast ekki sem slíkar eða rýming um þær verður ekki nógu hröð. Neyðarútgangur getur verið neyðardyr, neyðargluggi og neyðarlúga á þaki.

• Lágmarksfjöldi útganga í hverju sérrými m.v. farþegafjölda (göngudyr + neyðarútgangar) skulu vera 3 fyrir <16 farþ, 4 fyrir 17-30 farþ, 5 fyrir 31-45 farþ, 6 fyrir 46-60 farþ, 7 fyrir 61-75 farþ, 8 fyrir 76-90 farþ, 9 fyrir 91-110 farþ, 10 fyrir 111-130 og 11 fyrir >130 farþ.

• Að minnsta kosti einn neyðarútgangur skal vera framan eða aftan á hópbifreið U-I eða neyðarlúga.

• Aðkoma að neyðardyrum og neyðargluggum skal vera greið og hindrunarlaus. Ef sæti eru við neyðardyr eða glugga skal vera hægt að víkja sætinu til svo aðkoma að þeim verði eins og til er ætlast.

• Skilti sem merkja neyðarútganga og neyðaropnunaraðferðir skulu vera til staðar (sjá 9.9 Áletranir í hópbifreiðum hér neðar).

Um neyðardyr hópbifreiða gildir:

• Neyðardyr sem hægt er að hafa læstar utan frá skal alltaf vera auðvelt að opna innan frá.

• Dyr með afllokun skal ekki telja neyðarútgang nema hægt sé að opna þær rakleitt með handafli þegar stjórnbúnaður fyrir fjarstýrðar aðaldyr hefur verið aftengdur.

• Handföng að utanverðu skulu vera í 1.000 mm til 1.500 mm hæð yfir akbraut miðað við óhlaðna bifreið.

• Lamir á neyðardyrum skulu vera að framanverðu.

• Neyðardyr skulu opnast út og vera þannig hannaðar að lítil hætta sé á að þær festist jafnvel þótt yfirbygging aflagist við umferðaróhapp. Heimilt er að rennihurð sé notuð fyrir neyðardyr á hópbifreið í U-A og U-B.

• Á neyðardyrum sem ekki sjást auðveldlega úr sæti ökumanns skal vera búnaður sem varar ökumann við ef dyrnar eru ekki tryggilega lokaðar. Viðvörunarbúnaðurinn skal stjórnast af læsingunni sjálfri en ekki af hreyfingu hurðarinnar.

Um stærðir og fjölda neyðarútganga gildir:

9.3 Loftræsting og miðstöð hópbifreiða

Í hópbifreið í U-II, U-III og U-B skal vera loftræstikerfi sem sér fólksrými fyrir nægjanlegri loftræstingu þótt bifreið sé kyrrstæð.

• Dreifing loftsins skal vera sem jöfnust um alla lengd vagnsins og loftskipti skulu nást þrátt fyrir lokaðar þaklúgur, glugga og dyr. Upphitunarkerfi skal vera nógu öflugt til að jafn og eðlilegur hiti náist í öllum vagninum í akstri enda þótt kalt sé úti.

• Ef loftið er tekið inn í bifreiðina að framanverðu skal neðri brún loftinntaks vera a.m.k. 1,0 m yfir akbraut.

• Hita umhverfis ökumann skal vera hægt að stilla sérstaklega.

• Miðstöð sem brennir eldsneyti skal vera í eldvörðu hólfi og svo tryggilega frá henni gengið sem framast er unnt.

9.4. Sæti hópbifreiða

9.4.1. Farþegasæti (og fyrir áhöfn) hópbifreiða

Um farþegasæti og sæti fyrir áhöfn (aðra í áhöfn en ökumann, til dæmis leiðsögumann) gildir:

• Sæti skulu vera traust og vel fest. Á þeim mega ekki vera hvassar brúnir eða útstæðir hlutir sem geta valdið meiðslum við snögga hemlun eða árekstur.

• Sæti farþega skulu þannig gerð að þægileg séu í notkun og þannig komið fyrir að þau eða farþegar í þeim hindri ekki ökumann við akstur.

• Farþegasæti má ekki vera framar en sæti ökumanns. Sérstakt sæti leiðsögumanns í hópbifreið í U-II, U-III og U-B telst ekki farþegasæti í þessum skilningi.

• Á farþegasæti sem ekki snýr þvert á lengdarás bifreiðar skulu vera armar (þil) báðum megin við hvern farþega í stöku sæti en báðum megin við hverja tvo farþega í sætisröð.

• Fellisæti eru sæti sem hægt er að fella niður og breikka með því sætisbekk eða einstakt sæti, og sæti sem hafa setu sem hægt er að setja í uppreista stöðu. Þau skal vera hægt að festa örugglega í notkunarstöðu.

• Veltisæti eru sæti sem hægt er að velta fram í heilu lagi (setu og baki) og skal vera unnt að festa þau örugglega í notkunarstöðu.

Vörn fyrir farþega:

• Framan við sæti eða stæði sem er aftan við dyr, pall eða svæði ökumanns í M3 skal vera vörn. Vörnin skal ná a.m.k. 100 mm inn fyrir miðlínu setu í því sæti sem er nær ganginum. Í hópbifreið með hreyfli að framanverðu má víkja frá þessu máli svo að auðveldara sé að komast í ökumannssætið, þó skal vörnin ná a.m.k. 50 mm inn fyrir miðlínu ökumannssætis. Vörnin skal vera a.m.k. 800 mm há mælt frá gólffletinum framan við farþegasæti.

• Staðsetning eða gerð búnaðar í fólksrými, sérstaklega efri brún á sætisbökum og brúnir á stoðveggjum, skal vera þannig að sem minnst hætta sé á meiðslum við umferðaróhapp.

Um stærðir og fjölda sæta gildir:

9.4.2 Svæði ökumanns hópbifreiða

Svæði sem ökumanni er einum ætlað er kallað svæði ökumanns. Innan þess er stýrishjól og önnur stjórntæki, mælar og annar búnaður sem er nauðsynlegur við akstur hópbílsins.

• Sæti skulu vera traust og vel fest. Á þeim mega ekki vera hvassar brúnir eða útstæðir hlutir sem geta valdið meiðslum við snögga hemlun eða árekstur.

• Sæti ökumanns skal þannig gert og komið fyrir að aðstaða hans við akstur sé þægileg og örugg.

• Svæði ökumanns skal þannig gert að hvers konar speglun trufli útsýni hans sem minnst.

• Á ökumannsstól skulu vera aðgengileg handföng til að stilla hæð frá gólfi og fjarlægð frá stýri (þarf ekki í M2).

• Verja skal ökumann fyrir farangri sem runnið gæti til, t.d. við hemlun.

• Heimilt er að hafa sólskyggni ofan við framrúðu. Sólskyggni inni í ökutæki skal vera stillanlegt og vera þannig lagað að ekki stafi óþarfa hætta af því fyrir ökumann eða farþega. Það má ekki skyggja á áskilinn innispegil.

9.5. Innilýsing og leiðsöguskilti hópbifreiða

Um innilýsingu gildir (eftir 01.01.1990, innilýsing í eldri hópbifreiðum sé eins góð og kostur er):

• Inniljós skulu lýsa upp öll farþegarými, áhafnarrými, salernisrými og liðskiptan hluta af liðvagni. Þannig skal aðgangur að útgönguleiðum vera upplýstur og útgönguleiðirnar þegar þær eru í notkun, allir staðir þar sem hindranir eru og skilti og merkingar. Mörg mismunandi ljósker mega í sameiningu uppfylla allar kröfur.

• Í tveggja hæða hópbifreið án þaks skal lýsing vera eins nálægt efsta hluta á tröppum sem liggja upp á efri hæð.

• Fyrir inniljós skulu vera a.m.k. tvær greinar óháðar hvor annarri. Grein fyrir sílogandi inn- og útgönguljós má líta á sem aðra greinina.

• Innilýsing skal tengd um eigin rofa við sæti ökumanns eða vera sjálfvirk.

Um neyðarlýsingu gildir (eftir 10.06.2014), þó hvorki skoðuð né prófuð:

• Hópbifreið í U-II, U-III og U-B skal búin neyðarlýsingu.

• Neyðarljósakerfið skal uppfylla kröfur UNECE reglugerð nr. 107 Rev 6 (og síðari útgáfum), m.a. að gefa hvítt ljós með nægilegt ljósmagn og dreifingu, hafa að minnsta kosti 30 mínútna líftíma á aflgjafa, og að mögulegt sé að virkja það úr sæti ökumanns en líka að það virkist sjálfkrafa við notkun á hvers kyns neyðarbúnaði.

Um leiðsöguskilti gildir:

• Skilti inni í bifreið sem gefa upplýsingar um áætlun, staðsetningu eða næstu stoppistöð eða stoppistöðvar eru kölluð leiðsöguskilti. Ekki er krafa um slík skilti en þau skilti sem eru til staðar skal skoða.

• Leiðsöguskilti skulu þannig gerð og komið fyrir að þau hindri ekki greiðan aðgang um bifreiðina eða geti valdið hættu við almennan umgang.

9.6. Gangar hópbifreiða og svæði fyrir standandi farþega (svæði)

Gangur er það rými sem veitir farþegum aðgang að hvaða sæti eða sætaröð sem vera skal og/eða aðaldyrum. Þrep og svæði framan við sæti, sem nær 300 mm fram fyrir fremstu brún þess og svæði sem eingöngu er notað til að komast í sæti, telst ekki gangur.

• Gólf er sá hluti yfirbyggingar sem myndar burðarflöt fyrir standandi farþega, sætisfestingar og fætur farþega og ökumanns.

• Gangur í hópbifreið skal vera greiður og hindrunarlaus.

• Svæði fyrir standandi farþega er sá gólfflötur sem er ekki hallandi, sem hefur nægilega lofthæð og er ekki við hlið svæðis fyrir ökumann. Svæði fyrir farþega í hjólastól er kallað hjólastólarými og má nota fyrir aðra farþega þegar það er ekki í notkun.

• Staðsetning eða gerð búnaðar í fólksrými, sérstaklega efri brún á sætisbökum og brúnir á stoðveggjum, skal vera þannig að sem minnst hætta sé á meiðslum við umferðaróhapp.

• Hleri í gólfi skal þannig gerður og festur að ekki sé hætta á að hann losni við titring. Enginn hluti læsi- eða lyftibúnaðar má standa upp fyrir gólfflöt.

Almennar kröfur fyrir handslár og handföng:

• Handslár og handföng skulu vera nægjanlega sterk. Þau skulu þannig gerð og fyrir komið að ekki valdi hættu fyrir farþega.

• Handslár og handföng skulu þannig gerð að auðvelt sé að festa hönd á þeim. Þvermál þeirra skal vera milli 20 og 45 mm. Minnsta þvermál þeirra má vera 15 mm ef annað þvermál á sama þversniði er a.m.k. 25 mm.

• Bilið frá handslá eða handfangi að fletinum sem þau festast á skal vera a.m.k. 40 mm. Á hurðum má bilið þó fara niður í 35 mm.

Sérkröfur fyrir handslár og handföng fyrir U-I, U-II og U-A:

• Handslár og handföng skulu vera nægjanlega mörg og í seilingarfjarlægð farþega hvar sem hann er á svæði fyrir standandi farþega.

• Á svæðum fyrir standandi farþega þar sem ekki eru sæti með veggjum skulu vera láréttar handslár samsíða veggnum frá 800 mm til 1.500 mm yfir gólfi. Á öðrum svæðum skulu handslár vera frá 800-1.900 mm yfir gólfi og einnig aðrir gripstaðir frá 800-1.500 mm yfir gólfi.

• Beggja vegna dyraops skulu vera handslár. Á tvíbreiðum dyrum má mæta þessari kröfu með einni stoð eða handslá í miðju.

Um stærðir ganga gildir:

9.7. Tröppur og þrep hópbifreiða

Um tröppur og þrep hópbifreiða gildir:

• Á innanverðum hurðum má ekki vera búnaður sem ætlaður er til að loka af stigaþrep þegar dyrnar eru lokaðar.

Um lyftiþrep við dyr gildir:

• Hreyfing lyftiþrepa má vera samstillt hreyfingu viðkomandi aðaldyra eða neyðardyra.

• Þegar dyr eru lokaðar skal enginn hluti lyftiþreps skaga meira en 10 mm út fyrir aðlæga línu yfirbyggingar. Horn lyftiþreps (framvísandi og afturvísandi) skulu vera ávöl (radíus >5 mm).

• Ekki skal vera mögulegt að aka af stað þegar lyftiþrep er úti. Ef lyftiþrepið er handstýrt (ekki samstillt hreyfingu dyranna) skal hljóðmerki gefa viðvörun ef þrepið er ekki dregið að fullu inn.

• Ekki skal vera mögulegt að lyftiþrep dragist út þegar bifreið er í akstri. Bili búnaðurinn sem hreyfir þrepið skal það dragast inn og stöðvast þar. Bilað þrep skal ekki geta hindrað hreyfingu hurðarinnar.

• Ekki skal vera mögulegt að loka dyrum þegar staðið er á lyftiþrepi þeirra. Þetta gildir þó ekki um dyr sem eru í beinni sjónlínu ökumanns.

Um mál þrepa við aðaldyr gildir (sjá líka mynd), bifreið óhlaðin við mælingu:

• Þegar aðaldyr eru tvöfaldar skal hvor helmingur um sig uppfylla málin.

9.9. Áletranir í hópbifreiðum

Hæfilega mörg skilti skulu vera þar sem við á.

• Skilti mega vera myndmerki. Myndmerkið gefi greinilega til kynna tilgang (Samgöngustofa úrskurðar í vafatilvikum). Tákn skulu vera a.m.k. 70 mm á kant.

• Áletrunar í formi texta er krafist þegar tiltekinn texti er innan gæsalappa í töflunni eða lýsinga á aðferðum er krafist (t.d. neyðaropnunaraðferðir). Texti á skiltum skal vera greinilegur og hæð bókstafa a.m.k. 5 mm. Myndmerki má hafa til viðbótar.

• Sé texti á skiltum skal hann vera á íslensku en má auk þess vera á erlendu máli.

Lög og reglur

Stjórnvaldskröfur sem skjalið byggir á er að finna í eftirfarandi lögum, reglugerðum og/eða reglum (með viðbótum eftir því sem við á):

• Umferðarlög nr. 77/2019.

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja nr. 822/2004.

• Reglugerð um skráningu ökutækja nr. 751/2003.

• Reglugerð ESB um gerð og búnað bifhjóla nr. 168/2013/ESB.

Til fróðleiks eru hér helstu ESB- og UNECE-reglugerðir sem fjalla um efnið:

• Reglugerð (ESB) nr. 2018/858 um viðurkenningu og markaðseftirlit með bifreiðum og eftirvögnum þeirra (grunnreglugerð). Meðal viðbóta við hana er reglugerð (ESB) um almennt öryggi ökutækjanna og verndun fólks um borð og óvarinna vegfarenda nr. 2019/2144 (General Safety Regulation eða GSR).

• UNECE reglugerð nr. 107 um almenna byggingu M2 og M3 (nýrri).

• UNECE reglugerð nr. 52 um almenna byggingu M2 og M3 af minni gerð (ekki yfir 22 farþ ofl) (eldri).

• UNECE reglugerð nr. 36 um almenna byggingu M2 og M3 af stærri gerð (yfir 22 farþ ofl) (eldri).

• UNECE reglugerð nr. 66 um styrk yfirbygginga (fólksrýmis) M2 og M3 af stærri gerð (yfir 22 farþ).

• UNECE reglugerð nr. 118 um brunahegðun í M3 (Class II og III).

• UNECE reglugerð nr. 80 um styrk sæta, sætafestinga og höfuðpúða í M2 og M3.

• UNECE reglugerð nr. 17 um styrk sæta, sætafestinga og höfuðpúða (almennar reglur, sjá líka R80).

• UNECE reglugerð nr. 14 um öryggisbeltafestingar.

• UNECE reglugerð nr. 16 um öryggisbelti.

• UNECE reglugerð nr. 43 um rúður (glæra fleti) og ísetningu þeirra.

Raflestur um OBD tengi bifreiðar

Með raflestri er átt við rafrænan aflestur upplýsinga úr ökutæki í gegnum OBD tengi þess (e. On-Board Diagnostics). Núgildandi tengi er af gerðinni OBD-II (eða OBD2).

Raflestur gagna er varða bilanakóða og raungögn um losun og orkunotkun skal fara fram með því að nota búnað sem unnt er að tengja við OBD tengi bifreiðarinnar. Búnaðurinn, sem notaður er, skal hafa getu til að lesa gögnin eins og þau eru skráð í innbyggðan vöktunarbúnað bifreiðarinnar ásamt því að geta lesið varanlega bilanakóða.

Tengið er yfirleitt mjög aðgengilegt. Oftast þarf bara að opna lok sem er yfir tenginu eða smella loki eða hlíf af. OBD tengið er yfirleitt að finna á eftirfarandi stöðum:

• Oftast er tengið undir mælaborðinu, frekar vinstra megin.

• Tengið getur einnig verið að finna við eða innan í miðjustokki, eða innan í hanskahólfi.

Gæta verður þess að ganga frá aðgangi að OBD tenginu eins og komið var að því í lok skoðunar (setja lok á og hlífar fyrir).

Raflestur bilanakóða og skoðunaratriði

Raflestur bilanakóða á við eftirfarandi hóp bifreiða:

• Bifreiðir skráðar eftir 29.11.2018 (sem er innleiðingardagur tilskipunar (ESB) 2014/45 um skoðun ökutækja í íslenskt regluverk).

Skilgreindir bilanakóðar skipta þúsundum. Þeir samanstanda af einum bókstaf og fjórum stafatáknum:

• Dæmi um kóða er "P0552" fyrir "Power Steering Pressure Sensor Circuit Low Input" og tengist EPS kerfinu (Electronic Power Steering).

Fyrsta stafatáknið er bókstafur sem tiltekur kóðahópinn:

• P : Búnaður í hreyfli og drifrás (e. Engine, Transmission)

• B : Búnaður innan í bílnum (e. Switches, Controls, A/C, Airbag)

• C : Hemla- og hjólabúnaður o.fl. að utan (e. Chassis, ABS, EBS, )

• U : Fjarskipti og samtengirásir (e. Network and Wiring Bus)

Fyrir kóðahóp P er annað stafatáknið tölustafur sem tiltekur uppruna kóðans:

• 0 : Staðlaður OBD bilanakóði (e. Generic OBD Code)

• 1 : Framleiðandakóði (e. Manufacturer Special OBD Code)

Fyrir kóðahóp P er þriðja stafatáknið tölustafur eða bókstafur sem tiltekur kerfishluta og síðustu tvö stafatáknin mynda þá tveggja stafa tölu sem táknar bilunina nákvæmlega. Kerfishlutar eru:

• 0, 1, 2 : Eldsneytisblanda (e. Air/Fuel mixture)

• 3 : Kveikjukerfi (e. Ignition System or Misfire)

• 4 : Mengunarvarnarbúnaður (e. Auxiliary Emission Controls)

• 5 : Ökuhraði og snúningshraði (e. Vehicle Speed Control and Engine Idling)

• 6 : Vélatölva (e. Onboard Computer Output)

• 7, 8, 9 : Gír og drif (e. Transmission, Gearbox)

• A, B, C : Tvinnkerfi (e. Hybrid Propulsion)

Fyrir aðra kóðahópa (B, C, U) er afgangur stafatáknanna fjögurra stafa tala (númer kóðans).

Með sérhverjum bilanakóða sem raflesinn er fylgir texti sem útskýrir ástæðu bilunarinnar. Einnig má fletta kóðanum upp á vefsíðum til að fá nánari skýringar á ýmsum tungumálum. Gefi bilanakóðar til kynna bilun eða bilanir sem fella má undir eitt eða fleiri af skoðunaratriðum handbókarinnar um raflestur eru kóðarnir teknir niður og notaðir sem grundvöllur dæmingar á þessi atriði. Að auki gildir:

• Frá 1. mars til 31. desember 2025 eru ekki er gerðar athugasemdir á skoðunarvottorð (þrátt fyrir að bilanakóðar finnist).

• Frá 1. janúar 2026 eru gerðar viðeigandi athugasemdir á skoðunarvottorð, líka um óvirkt OBD tengi (að raflestur takist ekki). Æskilegt er að númer bilanakóða sé sett með í skýringu dæmingar.

Samantekt skoðunaratriða um raflestur er að finna í töflunni.

Raflestur og skil raungagna um losun og orkunotkun (RWD)

Raungögn um losun og orkunotkun (e. Real World Data on CO₂ emissions and fuel or energy consumption, eða RWD) eru raflesin úr bifreiðum í gegnum OBD tengið.

Raflestur á rangögnum um losun og orkunotkun á við eftirfarandi hóp bifreiða:

• Bifreiðir í ökutækisflokknum M1 (fólksbifreiðir) annars vegar, og hins vegar bifreiðir í ökutækisflokknum N1 (sendibifreiðir) sem eru undir 2.510 kg að eiginþyngd.

• Sem knúnar eru brunahreyfli eingöngu (meðtaldar þær sem hafa rafmótor sem ekki er hægt að hlaða með raftengli) og þær sem knúnar eru bæði brunahreyfli og rafmótor með hlaðanlegri rafhlöðu (tengiltvinn með rafmótor).

• Sem hafa fyrstu skráningu eftir 1. janúar 2021 (fyrsti skráningardagur) og eru ekki eldri en 15 ára frá fyrstu skráningu.

• Undanskildar eru bifreiðir til sérstakra nota (og skráðar þannig í ökutækjaskrá).

Raflestur á raungögnum um losun og orkunotkun skal gerður á viðeigandi bifreiðum í eftirfarandi skoðunum frá 1. mars 2025:

• Í skráningarskoðun.

• Í öllum aðalskoðunum.

Þegar raflesa skal raungögn um losun og orkunotkun úr bifreið, skulu eftirfarandi upplýsingar raflesnar í öllum tilvikum:

• Verksmiðjunúmer
  (e. Vehicle identification number).

• Heildar eldsneytisnotkun (ltr)
  (e. Total fuel consumed (lifetime))

• Heildar ekin vegalengd (km)
  (e. Total distance travelled (lifetime))

Fyrir hlaðanlegar raf/bruna tvíorkubifreiðir (knúnar eru bæði brunahreyfli og rafmótor með rafhlöðu sem hægt er að hlaða sérstaklega) skal raflesa eftirfarandi upplýsingar að auki:

• Heildar eldsneytiseyðsla á hreyfli og rafmótor (ltr)
  (e. Total fuel consumed (lifetime) in charge depleting operation)

• Heildar eldsneytiseyðsla á hreyfli í hleðsluham (ltr)
  (e. Total fuel consumed (lifetime) in driver-selectable charge increasing operation)

• Heildar ekin vegalengd á rafmótor án hreyfils (km)
  (e. Total distance travelled (lifetime) in charge depleting operation with engine off)

• Heildar ekin vegalengd á hreyfli og rafmótor (km)
  (e. Total distance travelled (lifetime) in charge depleting operation with engine running)

• Heildar ekin vegalengd á hreyfli í hleðsluham (km)
  (e. Total distance travelled (lifetime) in driver-selectable charge increasing operation)

• Heildar orkuhleðsla úr tengli (kWh)
  (e. Total grid energy (lifetime) into the battery)

Upplýsingunum skal skilað í sérstakri skrá (vefþjónusta) strax að lokinni skoðun (eða um að neitað hafi verið um söfnun). Hafi áskilin raungögn ekki verið lesin skal ástæðu þess skilað inn í staðinn:

• R1: Tæknileg hindrun fyrir aflestri gagna

• R2: Eigandi neitar að gera raungögn aðgengileg

• R3: Önnur ástæða

Heimild til raflesturs og söfnunar gagna

Samkvæmt reglugerð um skoðun ökutækja skulu skoðunarstofur senda upplýsingar um gögn sem fást í raunverulegum akstri um eldsneytis- og/eða orkunotkun, eftir atvikum, til Samgöngustofu.

Um er að ræða gögn sem fengin eru óbeint frá eiganda (umráðanda) ökutækis og tryggir Samgöngustofa að upplýsingarskylda gagnvart eigendum (umráðendum) ökutækja, eins og hún er sett fram í 14. gr. reglugerðar (ESB) 2016/679 (um persónuvernd), sé uppfyllt. Gögnum sem fást í raunverulegum akstri skal safnað ásamt verksmiðjunúmerum ökutækja við reglubundna skoðun, nema eigandi (umráðandi) ökutækisins neiti alfarið að gera þau gögn aðgengileg.

Skoðunarstofur, sem bera ábyrgð á söfnun þessara gagna skulu, með tilliti til söfnunar og vinnslu verksmiðjunúmeranna, teljast vera ábyrgðaraðilar viðeigandi gagna í skilningi 7. mgr. 4. gr. reglugerðar (ESB) 2016/679.

Ekki er heimilt að nota þessi gögn, sem safnað er hjá skoðunarstofum, í neinum öðrum tilgangi en þeim sem tilgreindur er í 12. gr. reglugerðar (ESB) 2019/631 (um sett viðmið varðandi CO₂ losun nýrra fólks- og sendibifreiða).

Skoðunarstofum er einungis heimilt að geyma verksmiðjunúmer ökutækja ásamt gögnum sem fást í raunverulegum akstri, sem safnað hefur verið í þessum tilgangi, þar til gögnin hafa verið send til Samgöngustofu, en þá skal þeim eytt.

Lög og reglur

Frekari upplýsingar er að finna í eftirfarandi lögum, reglugerðum og/eða reglum (með viðbótum eftir því sem við á):

• Umferðarlög nr. 77/2019.

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja nr. 822/2004.

• Reglugerð um skráningu ökutækja nr. 751/2003.

• Reglugerð um skoðun ökutækja nr. 414/2021.

• Reglugerð (ESB) nr. 2017/1151 um m.a. aðgang að gögnum úr fólks- og sendibifreiðum (úr OBD).

• Reglugerð (ESB) nr. 2019/631 um sett viðmið varðandi CO₂ losun nýrra fólks- og sendibifreiða.

• Reglugerð (ESB) nr. 2021/392 um aðferðir við eftirlit og skil gagna er varðar CO₂ losun frá fólks- og sendibifreiðum, samanber reglugerð EU 2019/631.

• Reglugerð (ESB) nr. 2016/679 um persónuvernd (GDPR).

• UNECE reglugerð nr. 83 um samræmdar aðferðir við viðurkenningu ökutækja með tilliti til losunar mengandi efna eftir eldsneytisgerð (og OBD).

Breytingar á bifreiðum

Hér er að finna samantekt á reglum sem gilda um breytingar á bifreiðum (þó sérstaklega torfærubifreiðum).

Veigamiklar breytingar á atriðum bifreiðar

Þegar veigamiklum atriðum bifreiðar, svo sem stýrisbúnaði, hemlabúnaði, aflrás, hjólum, grind og yfirbyggingu, hefur verið breytt frá upprunalegri útfærslu framleiðanda og ekki eru til leiðbeiningar um frá honum, er bifreiðin skráð sem „Breytt bifreið“. Slíkar bifreiðir eru merktar með með áletruninni „Viðvörun! Þetta er breytt bifreið með aðra aksturseiginleika en upphaflega“. Skoða ber öll atriði handbókarinnar í þessum tilvikum.

Algengast er að verið sé að gera bifreið að öflugri torfærubifreið (stærri dekk og hækkun með tilheyrandi áhrifum á drifbúnað, ása og stýrisbúnað) en ekki má gleyma að um annarskonar breytingar getur líka verið að ræða. Almennt má segja að allar gerðarbreytingar, útfærslubreytingar og viðbætur varðandi stýrisbúnað, hemla, fjaðrir og ása, geri bifreið að breyttri bifreið, allar lengdarbreytingar á grind og sjálfberandi yfirbyggingu þannig að breyting verður á hjólhafi, svo og allar styrkleikabreytingar berandi hluta.

Hafi breyting verið gerð á hjólabúnaði og/eða stýrisbúnaði, sem haft getur áhrif á hjólastöðu, skal hjólastöðuvottorð fylgja bifreið þegar hún er færð til breytingaskoðunar.

Reglur um hjólastærðarbreytingar

Heimilar hjólbarðastærðabreytingar

Heimilt er að breyta hjólastærð (þvermáli) um allt að 10% frá upprunalegri stærð framleiðanda án þess að bifreiðin teljist sem breytt bifreið.

Heimilt er að hafa það stóra hjólbarða að þvermál þeirra nái allt að 44% af hjólhafi en að þeim skilyrðum uppfylltum að unnt sé að aka bifreiðinni á öruggan hátt, hemlar nái að stöðva bifreiðina á virkan hátt og fylgt sé reglum um skermun hjóla.

Vottorð um leiðréttingu á hraðamæli

Við breytingu hjólastærðar yfir 10% þarf hraðamælavottorð að fylgja bifreið þegar hún er færð til breytingaskoðunar. Vottorðið þar að staðfesta að hraðamælir sýni ekki meira en 4% minni hraða og 10% meiri hraða en raunverulegt er.

Þeir sem hafa heimild til að staðfesta þetta samkvæmt verklagi í þessum tilvikum eru skoðunarstofur ökutækja (sjá leiðbeiningar um staðfestingu á hraðamæli) og viðurkenndir prófunaraðilar fyrir ökurita og hraðatakmarkara (sjá lista á heimasíðu Samgöngustofu).

Reglur um hækkun bifreiðar

Heimilar hæðarbreytingar (St3.7.2.4)

Heimil heildarhækkun bifreiðar (með því að auka bil milli yfirbyggingar og ása, þ.e. milli fjaðra og ása og/eða húss og grindar) þannig að bifreið hækki um 50 mm án þess að hún verði breytt bifreið, svo framarlega að breytingin hafi ekki áhrif á halla eða stefnu hjóla eða stýrisvala. Einnig ef samanlögð hækkun vegna þessara aðgerða verður ekki meiri.

Annars er heimilt að heildarhækkun bifreiðar verði allt að 250 mm og má mismunur hækkunar að framan og aftan ekki vera meiri en 50 mm. Að auki gildir að hækkun má ekki vera meiri en 50 mm milli blaðfjaðra og framáss, 100 mm milli annarra fjaðra og framáss, 100 mm milli fjaðra og afturáss, 100 mm milli húss og grindar og 200 mm milli hjólmiðju og grindar. Sjá um einstakar bíltegundir í töflu 1. (St3.7.5.2)

Tafla 1. Listi yfir ýmsar bifreiðir þar sem fram koma mál frá hjólmiðju í fastan punkt á yfirbyggingu á óbreyttum bifreiðum og einnig málin þegar bifreiðin hefur verið hækkuð í mestu hæð sem leyfileg er 250 mm).

Reglur um breytingar á stýrisbúnaði

Sérsmíðaðir íhlutir ökutækja

Óheimilt er að nota sérsmíða hluti í bifreið (sem hafa aðra eiginleika en upprunalegri hlutir og koma í stað þeirra) nema íhlutirnir hafi staðist úttekt viðurkennds aðila (sem Samgöngustofa viðurkennir). Á þetta við um íhluti sem haft geta áhrif á örugga notkun bifreiðarinnar, svo sem (og ekki einskorðað við) íhluta í stýrisgangi, aflrás, hemlakerfi og fjaðrabúnaði.

Skýrsla (vottorð) óháðs viðurkennds úttektaraðila um viðkomandi íhlut skal fylgja bifreið þegar hún er færð til breytingaskoðunar (St4.3.5.2). Eftirfarandi aðilar eru viðurkenndir til útgáfu vottorðs um sérsmíðaða hluti í stýrisgangi:

• HB Tækniþjónusta / Haraldur Baldursson / Hvammabraut 16 / 220 Hafnarfjörður

• Jeppasmiðjan Ice.inn ehf / Tyrfingur Kristján Leósson / Ljónsstaðir / 801 Selfoss

• VPS Verkfræðistofa / Tryggvi Pétursson / Krókháls 10 / 110 Reykjavík

Í undantekningartilvikum er heimilt, með samþykki Samgöngustofu, að víkja frá kröfunni um samþykki óháðs viðurkennds úttektaraðila, en þá þarf að fylgja skýrsla þess sem smíðaði hlutinn til staðfestingar á uppruna hans. Það gildir þó ekki um samansoðna hluti í stýrisbúnaði, þá þarf alltaf að votta af óháðum viðurkenndum úttektaraðila.

Breytingar á stýrisbúnaði (St4.3.2.2)

Breyting á stýrisbúnaði telst vera þar sem hlutir sem koma í stað upphaflegra hluta í stýrisgangi hafa verið nýsmíðaðir, beygðir, soðnir eða fjaðrabúnaði breytt þannig að hjólstaða breytist (t.d. breyting á stífum eða festingum). Athugið að óheimilt er að sjóða saman eða beygja togstangir, millibilsstangir og arma í stýrisbúnaði svo og að sjóða í stangir. Leyfilegt er að draga öryggisliði á stýrisleggjum í sundur, en þó ekki meira en svo að neðri plastþétting sé inni í ytra röri, án þess að fá vottorð frá óháðum rannsóknaraðila. Breytingar í stýrisbúnaði sem ekki gera kröfu um vottorð frá óháðum rannsóknaraðila hafa ekki einar og sér í för með sér kröfu um breytingaskoðun.

Stýrisleggir (stýrisöxlar) í breyttum torfærubifreiðum (St4.3.2.1)

Þegar yfirbygging er hækkuð frá grind á viðkomandi bifreiðum þarf að gera ráðstafanir til að mæta aukinni lengd á milli stýrisvélar og hvalbaks. Til þess eru þrjár leiðir:

• Lengja stýrislegginn með því að bæta bút inn í hann.

• Setja millistykki á milli hjöruliðar og gúmmíliðar niður við stýrisvél.

• Draga í sundur öryggislið eða draglið þannig að samlega minnkar.

Tvær fyrst nefndu aðferðirnar teljast breytingar í stýrisbúnaði og skal framkvæma þær í samráði við Samgöngustofu og óháðan rannsóknaraðila. Skal þeim í öllum tilvikum fylgja vottorð frá óháðum rannsóknaraðila skv. lið 05.203 (1) í reglugerð um gerð og búnað ökutækja.

Leyft er að draga öryggisliði í sundur, en þó ekki meira en svo að báðar plastþéttingarnar séu inni í ytra rörinu. Plastþéttingarnar halda liðnum slaglausum og stífum og eru því nauðsynlegar. Ekki er leyfilegt að bora plastið úr götunum og setja splitti eða hnoð í staðinn því það eyðileggur virkni liðsins. Götin eru einungis til þess ætluð að koma plastinu inn í liðinn og hann er því hægt að draga í sundur án þess að átt sé við þau. Yfirleitt er neðri plastþéttingin það stutt frá enda ytra rörsins að engin hætta er á að samlega verði of lítil. Staðsetning þéttingarinnar leyfir almennt frekar lítinn sundurdrátt.

Athugið að sú aðgerð að draga öryggisliðinn á stýrisleggnum í sundur og festa síðan aftur með suðu eða öðrum hætti er ekki leyfileg.

Auka stýrishöggdeyfar og -tjakkar (St4.3.2.3)

Nokkuð er um það á breyttum torfærubifeiðum að settir séu aðrir stýrishöggdeyfar en þeir upphaflegu eða nýjum bætt við, einnig að settir séu stýristjakkar. Höggdeyfarnir eru festir annarsvegar á framásinn og hinsvegar á millibilsstöngina (stundum á togstöngina), en tjakkarnir eru einungis festir á milli framáss og millibilsstangar. Ekki er gerð krafa um vottorð varðandi þessa hluti þar sem þetta er viðbótarbúnaður en kemur ekki beint í staðinn fyrir annan búnað.

Halli á togstöngum (St4.3.2.5)

Í bifreiðum með blaðfjöðrum að framan og þverstæðri togstöng skal stöngin liggja því sem næst lárétt til þess að fjöðrunarhreyfingar bifreiðarinnar hafi sem minnst áhrif á stýrisbúnað.Þar sem togstöngin liggur samsíða fjöður skal halli hennar vera því sem næst sá sami og sveigja fjaðrarinnar.Ef um gorma og stífur er að ræða skal togstöngin liggja því sem næst samsíða stífunni.

Smíðaðir stýrisarmar á Dana 60 framása (St4.3.2.6)

Komið hefur í ljós að liðhúsin á Dana 60 þola ekki það álag sem á þau kemur þegar smíðuðum stýrisarmi hefur verið hliðrað upp frá planinu ofan á liðhúsinu. Þessi útfærsla er því ekki leyfð.

Einungis eru leyfðir beinir stýrisarmar sem ekkert hefur verið hliðrað upp frá liðhúsinu. Þá verður að festa í samræmi við kröfur sem gerðar eru til þeirra samkvæmt vottorðum sem óháður aðili gefur út. Allflestir þessara arma eiga að vera með keilulaga götum, kónum sem ganga ofan í þau og pinnboltum og róm sem herða þá niður. Örfá gömul framleiðsluleyfi geta þó verið til þar sem notaðir eru boltar sem eru mjög stífir í götunum. (Komið hafa upp nokkur tilfelli í skoðun þar sem smíðaðir armar hafa verið lausir á liðhúsunum og var ástæðan sú að þeir armar voru festir með venjulegum boltum án kóna eða á annan hátt og ekki í samræmi við vottorðin sem þeim fylgja).

Dana 60 framhásingar er helst að finna undir breyttum Ford Econoline þótt flestir séu með Dana 44. Liðhúsin eru með legum en ekki spindilkúlum.

Reglur um breytingar á drifbúnaði

Læst drif og soðin mismunadrif í bifreiðum (St7.3.2.1)

Leyfilegt er að hafa soðið framdrif ef driflokur eru á bifreiðinni til að aftengja það. Hins vegar er ekki leyfilegt að vera með soðið mismunadrif að aftan. Gerður er greinarmunur á soðnum mismunadrifum og læstum drifum. Svokallaðar „No-spin” læsingar geta stundum virkað eins og soðin drif, þ.e. þær læsa öxlunum alveg saman. Hins vegar hefur „No-spin” læsingin töluvert fríhlaup og hún læsir við átak frá Pinion en losar læsinguna þegar átakið fer af honum. Svipaða sögu er að segja um snigillæsingar eins og „Torsen” nema að þær læsa ekki eins vel og „No-spin”. Síðan eru til læsingar sem stjórnað er handvirkt innan úr bílnum annað hvort með börkum, lofti eða rafmagni. Er þá gjarnan gaumljós í mælaborðinu sem sýnir hvort læsingin er á eða ekki.

Síðast en ekki síst eru það diskalæsingarnar. Ýmsar mismunandi tegundir eru til en allar vinna þær á svipaðan hátt. Hafa menn gjarnan reynt að gera læsingarnar stífari með því að bæta undir diskana. Hins vegar er hægt að skjóta yfir markið í þeim efnum þannig að læsingin gefur alls ekkert eftir og virkar þá orðið eins og soðið mismunadrif. Slíkar diskalæsingar eru lagðar að jöfnu við soðin drif og því ekki leyfilegar.

Reglur um styrkingu yfirbyggingar (veltigrind)

Styrkur yfirbyggingar breyttrar torfærubifreiðar

Ef yfirbygging er þannig að veltistyrkur bifreiðarinnar telst ekki fullnægjandi (t.d. blæjur, plastskýli) skal bifreiðin búin viðurkenndri veltigrind. Á þetta við um allar breyttar bifreiðir óháð skráningardegi þeirra.

Smíði veltigrindar - hugtök (St3.7.2.3)

• Veltigrind: Grind gerð úr rörum með festingum, skástífum og/eða tengingum til að varna alvarlegri aflögun farþegarýmis ef bifreiðin veltur.

• Aðalbogi: Lóðréttur bogi, eða því sem næst, staðsettur aftan við framsæti þvert á lengdarás bifreiðar.

• Aftaribogi: Bogi eins og aðalbogi staðsettur aftan við aftursæti bifreiðar.

• Skástífur: Hallandi rör soðið eða fest á annan traustan hátt (t.d. soðnar stýringar og síðan boltað) við aðal- eða aftariboga og liggur samsíða lengdarási bifreiðar niður og festist á sama hátt og þeir. Nauðsynlegar ef bogar eru stakir og ekki stífaðir af á annan hátt með góðum festum í yfirbyggingu bifreiðar.

• Tengingar: Lárétt rör, fest á svipaðan hátt og skástífur, samsíða lengdarási bifreiðar sem tengja saman aðal- og aftariboga eða lárétt rör þvert á lengdarás bifreiðar sem tengir saman hliðarboga þar sem þeir beygja niður.

• Festiplötur: Málmplötur festar við rörin í bogum og skástífum og boltast við styrktarplötur eða bita í gólfi.

• Styrktarplötur: Málmplötur festar við yfirbyggingu og festingar boga og skástífa hvíla á. Ekki nauðsynlegar ef bogi kemur beint á bita.

• Stífun: Allir bogar þurfa að vera stífaðir af á einhvern hátt; með skástífu, festir á traustan hátt í yfirbyggingu þar sem styrkur er fyrir hendi eða með tengingu í annan boga.

Smíði veltigrindar - lýsing og kröfur (St3.7.2.3)

• Almennt: Veltigrindin skal þannig gerð og staðsett að hún hindri ekki verulega útsýn úr bifreiðinni, aðgang að farþegarými, dragi verulega úr rými því er ætlað er ökumanni og farþegum og valdi ekki hættu við umferðaróhapp.

• Lögun: Bogar skulu falla að hliðum bifreiðar og beygjur vera krumpulausar og ósprungnar. Ef nauðsynlegt er að beygja neðri hluta boga skal hann fylgja innri lögun bifreiðar og styrktur ef um miklar beygjur er að ræða.

• Festingar: Hverja festiplötu skal festa við ökutækið með a.m.k. þremur boltum sem skulu dreifast sem jafnast í plötuna. Boltar skulu vera að lágmarki 10 mm og uppfylla styrk ISO 8.8. Nota má sjálfsplittandi rær eða spenniskífur. Styrktarplötur skulu vera um 3 mm að þykkt og ná út fyrir allar hliðar festiplötu ef því verður við komið. Ef bogar ná ekki niður á gólf heldur setjast á brettaskálar eða slíkt þá er nauðsynlegt að setja festur einnig út í hliðar. Það er þó ekki nauðsynlegt með skástífur.

• Suður: Suður skulu vera gegnumsoðnar og hafa sem sléttast og samfellt yfirborð. Ef bogar eru samansoðnir skulu þær suður vera soðnar af lærðum járniðnaðarmanni eða manni sem hefur suðupróf og skal eigandi bifreiðar leggja fram staðfestingu þess efnis frá viðkomandi suðumanni.

• Efniskröfur: Rör skulu vera með lágmarksstyrk samsvarandi stáli St.37. Lágmarksþykkt á rörum er 2 mm. Ef ytra þvermál fer niður fyrir 42 mm skulu þó efnismál ekki vera minni en eftirfarandi (utanmál × þykkt): 42×2,0 mm, 40×2,2 mm, 38×2,5 mm, 36×3,0 mm, 34×3,5 mm, 33,7×4,0 mm, 32×4,5 mm og 30×6,0 mm. Bora skal 4 mm gat framan á boga 20 cm fyrir neðan vinstra horn til að hægt sé að mæla efnisþykkt.

Athugið að allar kröfur sem eru settar hér fram eru lágmarkskröfur. Ekki er gerð krafa um að veltigrindur settar í fyrir 01.07.1990 fylgi nákvæmlega þessum kröfum en meta verður styrkleika þeirra í hverju tilfelli.

Í flestum tilfellum er einungis gerð krafa um einn boga. Undantekning á því getur komið upp ef upphaflegur styrkur yfirbyggingar hefur verið skertur verulega. Þessi bogi skal að jafnaði vera aðalbogi nema styrkur fremri hluta húss sé góður eða innbyggður (upphaflegur) bogi sé til staðar. Í þeim tilfellum skal þessi bogi vera aftaribogi. Í þeim tilfellum þar sem plasthúsum með skráðum farþegum í hefur verið bætt aftan á bifreiðar skal vera aftaribogi. Sjá kröfur til einstakra bíltegunda í töflu 2. (St3.7.5.1)

Tafla 2. Viðmiðunarlisti yfir breyttar bifreiðir sem ber að setja veltigrind í. 

Áhrif breytinga á önnur atriði

Breytingar á ökutæki gætu haft áhrif á aðra hluta ökutækisins þótt engar breytingar hafi verið gerðar á þeim. Einnig gilda sérkröfur um breyttar bifreiðir.

• Ljósabúnaður: Hafi hæð ökutækis verið breytt verulega frá upprunalegri hæð gilda sérreglur um stillingu aðalljóskera. Einnig gæti þurft að færa til ljósker svo að þau uppfylli skilyrði um fjarlægð frá ystu brún.

• Árekstrarvörn eða undirvörn: Það gæti þurft að búa bifreiðina árekstrarvörn að framan- og/eða aftanverðu (eða undirvörn ef krafa er um slíkt).

• Sjúkrakassi og slökkvitæki: Breytt bifreið á að hafa slökkvitæki og sjúkrakassa.

• Hjólastöðubreytingar: Hafi breyting verið gerð á hjólabúnaði og/eða stýrisbúnaði, sem haft getur áhrif á hjólastöðu, skal hjólastöðuvottorð fylgja bifreið þegar hún er færð til breytingaskoðunar.

• Öryggisbelti: Þegar bifreið er orðin breytt bifreið skal hún búin öryggisbeltum í framsætum (hafi hún verið undarskilin slíkum kröfum). 

• Áhrif á burðargetu (St6.6.2.1): Ekki er heimilt að breyta ökutækjaskrá þannig að burðargeta ása og heildarþyngd ökutækja sé lækkuð. Í einstaka tilfellum getur Samgöngustofa þó tekið ákvörðun um lækkun ef til kemur vottorð frá verksmiðju um nýjan burð yfir einstök ökutæki.

Lög og reglur

Stjórnvaldskröfur sem skjalið byggir á er að finna í eftirfarandi lögum, reglugerðum og/eða reglum (með viðbótum eftir því sem við á):

• Umferðarlög nr. 77/2019.

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja nr. 822/2004.

• Reglugerð um skráningu ökutækja nr. 751/2003.

Aðstaða og búnaður skoðunarstofu

Kröfur til aðstöðu og búnaðar  á skoðunarstofum (og DRÖG að innleiðingu nýrra tækja).

Kröfur og umfang viðurkenningar skoðunarstofu

Lágmarkskröfur til aðstöðu og búnaðar

Í viðauka I í reglugerð um skoðun ökutækja er kveðið á um að skoðanir skuli framkvæmdar í viðeigandi aðstöðu og með viðeigandi búnaði. Eftir atvikum má nota færanleg skoðunartæki. Einnig er hægt að sameina tvö eða fleiri tæki í eitt samsett tæki, að því tilskildu að það hafi ekki áhrif á nákvæmni hvers tækis.

Í reglugerðinni eru settar fram lágmarskröfur til aðstöðu og búnaðar og eru þær skýrðar og túlkaðar hér í skjalinu (númer liða eru þau sömu og í reglugerðinni). Kröfur til búnaðar eru einnig tilgreindar í viðeigandi skjölum stoðrits þar sem fjallað er um notkun viðkomandi búnaðar.

Viðurkenning skoðunarstofu og einstakra skoðunarstöðva

Nauðsynlegur búnaður og aðstaða fer eftir því hvaða ökutæki og ökutækjaflokka á að skoða hjá skoðunarstofu. Samgöngustofa viðurkennir skoðunarstofu til að skoða ökutæki og miðast viðurkenningin við þann búnað sem er til staðar.

Hafi skoðunarstofa starfsemi á fleiri en einum stað er aðstaða og búnaður þeirrar stöðvar sem best er búin lögð til grundvallar þegar umfang viðurkenningar skoðunarstofunnar í heild er ákveðin. Þrátt fyrir það má skoðunarstofan aldrei skoða önnur ökutæki í skoðunarstöð sinni en þau sem falla innan þeirra krafna sem gerð eru til aðstöðu og búnaðar við skoðun þeirra. Í eftirfarandi tilvikum þyrfti t.d. að hafna skoðun á ökutæki vegna þessa:

• Ökutæki er of hátt fyrir innkeyrsludyr.

• Ökutæki er of breitt fyrir t.d. innkeyrsludyr, hemlaprófara eða lyftu.

• Ökutæki er of langt fyrir lyftu (og gryfja er ekki til staðar).

• Hemlaprófun eftirvagns í hemlaprófara óframkvæmanleg vegna þess að ekki er gegnumakstur.

• Ökutæki er yfir 3.500 kg að leyfðri heildarþyngd og hjólþeyti vantar (frá 01.01.2026).

Aðstaða

Skoðunaraðstaða (liður 1)

Skoðunaraðstaða (skoðunarstöð) með fullnægjandi rými til að skoða ökutæki og sem uppfyllir nauðsynlegar kröfur um heilbrigði og öryggi.

Plan, gryfja, lyfta (liður 2)

Nægilega stór skoðunarbraut til að sinna skoðun á ökutækinu (í kyrrstöðu) ásamt gryfju eða lyftu.

Tjakkur á gryfju og lyftu til að lyfta hverjum ási ökutækisins fyrir sig.

Aðstaðan skal búin viðeigandi lýsingu og loftræstibúnaði (ef nauðsyn krefur).

Vélræn skoðunartæki og handverkfæri

Skakari (liðir 8) - AÐ FULLU KRAFA FRÁ frá 01.01.2026

Á lyftu og í gryfju skal vera ein hreyfiplata til að hreyfa framhjól bifreiðar (skakari) vegna mats á sliti í hjóla- og stýrisbúnaði. Hreyfiplatan á a.m.k. að geta færst þversum (út/inn) og snúist í báðar áttir (nokkrar gráður). Skoðunarmaður skal geta stjórnað skakaranum sjálfur á meðan hann skoðar og metur slitið.

Þessi krafa gildir frá 01.01.2026: Tvöfaldur skakari (með hreyfiplötu fyrir sitthvort framhjól) í gryfju vegna mats á sliti í hjóla- og stýrisbúnaði í ökutækjum yfir 3.500 kg að leyfðri heildarþyngd. Hreyfiplötur skulu geta færst í sitthvora áttina, bæði langsum og þversum (a.m.k. 95 mm á hraðanum 5-15 cm/sek). Skoðunarmaður skal geta stjórnað skakaranum sjálfur á meðan hann skoðar og metur slitið.

Hjólþeytir (liður 16) - AÐ FULLU KRAFA FRÁ frá 01.01.2026

Hjólþeytir (spinner) til að snúa hjólum ökutækis sem er meira en 3.500 kg að leyfðri heildarþyngd. Hann skal geta snúið stærstu ódriftengdum hjólum ökutækisins á fullnægjandi hraða svo mögulegt sé að finna misþyngd á hjóli og/eða skemmdir í legu hjólvalar eins og lýst er í verklagsbókum handbókarinnar.

Ofangreind krafa gildir frá 01.01.2026. Fram að því miðast krafan við 7.500 kg að leyfðri heildarþyngd.

Handverkfæri - áhöld (liður 17)

Nauðsynleg handverkfæri sem nota þarf við skoðun ökutækja eins og lýst er í verklagsbókum handbókarinnar. Má nefna nauðsynlegan fjölda fastalykla, hjólatjakk, handljós, spennijárn, spenniverkfæri fyrir ýtihemil, ásamt nauðsynlegum aflestunarklossum.

Stafræn myndavél (ekki í viðaukanum) - SÉRSTAKAR SKOÐANIR

Stafræn myndavél (t.d. sími) sem hægt er að nota til að taka myndir af ökutækjum að hluta eða í heild, t.d. vegna tjónaendurmats og í skráningarskoðun og samanburðarskoðun (sjá verklagsbækur þessara skoðana). Myndirnar eru svo sendar Samgöngustofu í tengslum við skráningu eða breytingar ökutækis.

Mælitæki fyrir virkni hemla

Hemlaprófari (vökva/vélræn) (liður 4)

Rúlluhemlaprófari (eða plötuhemlaprófari) sem nota má til skoðana á skoðunarskyldum ökutækjum með leyfða heildarþyngd til og með 3.500 kg. Hann á að uppfylla sömu skilyrði og stór hemlaprófari (sbr. lið 3) en þarf þó ekki að geta mælt, skráð og sýnt hemlakrafta og loftþrýsting í lofthemlakerfi.

Hemlaprófari (loft) (liður 3, auk liða 6 og 7)

Rúlluhemlaprófari sem nota má til skoðana á öllum skoðunarskyldum ökutækjum (óháð heildarþyngd). Hann þarf að geta mælt, sýnt og skráð hemlakrafta og loftþrýsting í lofthemlakerfi í samræmi við viðauka A við ISO 21069-1 (eða jafngilda staðla).

Fylgibúnaður - lofthemlaáhöld (liður 6) til prófunar á lofthemlakerfum, eins og tengi, slöngur og þrýstimælar (til að afla allra þeirra upplýsinga sem nauðsynlegar eru til að geta reikna hemlunargetu ökutækis út frá mældri hemlun).

Fylgibúnaður - þyngdarmælibúnaður (liður 7) til að meta þyngd ása í tengslum við hemlaprófun lofthemlakerfa (oftast innbyggð vigt í prófara).

Hemlaklukka (liður 5)

Hraðaminnkunarmælir (hemlaklukka) sem sýnir mestu hemlun sem næst á meðan hemlað er. Sé mælingin ekki samfelld (t.d. stafrænn mælir sem tekur staka mælipunkta) verður mælirinn að skrá og geyma mælingar a.m.k. 10 sinnum á sekúndu.

Mælitæki fyrir hávaða- og útblástursmengun

Hávaðamælir (liður 9)

Hljóðstyrksmælir (hávaðamælir) í nákvæmnisflokki Class 2 (hannaður til að standast kröfur í IEC 61672-1). Hann skal hafa mælisvið a.m.k. 40 - 120 dB(A) og geta fest hámarksmæligildi.

Útblástursmengun bensínhreyfils - fjórgasmælir (liður 10)

Útblástursmengunarmælir (fjórgasmælir) fyrir fjórar lofttegundir í samræmi við tilskipun ESB um mælitæki. Lofttegundirnar og lágmarks mælisvið þeirra eru kolmónoxíð (CO 0-5% vol), koltvísýringur (CO₂ 0-16% vol), súrefni (O₂ 0-21% vol) og vetniskolefni (HC 0-2.000 ppm vol). Jafnframt að tækið reikni út frá þessum mælistærðum svokallað lambdagildi (λ a.m.k. á bilinu 0,8-1,2) sem er brunanýtni hreyfilsins (staðlaður útreikningur).

Útblástursmengun díselhreyfils - reykþykknimælir (liður 11)

Útblástursmengunarmælir (reykþykknimælir) til að mæla gleypnistuðul (eða svertustuðul, K-gildi) í útblæstri díselhreyfla með nægilegri nákvæmni (lágmarks mælisvið 0-5,50 m^-1).

Snúningshraðamælir (liður 18)- KRAFA FRÁ frá 01.01.2026

Þessi krafa gildir frá 01.01.2026: Mælitæki til að meta snúningshraða hreyfils í tengslum við hávaða- og mengunarmælingar, sbr. kröfur um mat á snúningshraða í verklagsbókum handbókarinnar.

Mælitæki fyrir annað

Ljósaskoðunartæki (liður 12)

Ljósaskoðunartæki með safnlinsu fyrir aðalljósker og þokuljósker sem sýnir ljósgeislann á geislaspjaldi. Auðvelt á að vera að greina útlínur ljósgeislans á geislaspjaldinu í dagsbirtu. Á geislaspjaldinu skal vera auðlesinn kvarði (mælilína) sem sýnir vísun ljósgeislans þannig að hægt sé að meta samræmi geislans við kröfur í verklagsbókum handbókarinnar (sbr. reglugerð um gerð og búnað og tilskipun ESB um gerðarviðurkenningu ökutækja).

Mynsturdýptarmælir (liður 13)

Mælitæki til að mæla mynsturdýpt hjólbarða. Þetta getur verið sérstakt verkfæri til þess arna eða fjölnota mælitæki, s.s. skífmál.

Prófari fyrir raftengi (liður 19)

Prófari fyrir raftengi eftirvagna, bæði 12V (7-póla og 13-póla) og 24V (7-póla og 15-póla) tengi af þeim gerðum sem lýst er í verklagsbókum handbókarinnar.

Handverkfæri - mælar/mátar (liður 17)

Nauðsynleg handverkfæri sem nota þarf við skoðun ökutækja eins og lýst er í verklagsbókum handbókarinnar. Má nefna nauðsynleg mælitæki eins og málband, skífmál, gráðuboga og máta (valkvæðir) til að mæla slit og skemmdir á tengibúnaði eða stýrisliðum.

Gaslekamælar (liður 15) - KRAFA FRÁ frá 01.01.2026

Mælitæki til að greina leka fljótandi jarðolíugass (LPG), þjappaðs jarðgass (CNG) og fljótandi jarðgass (LNG).

Ofangreind krafa gildir frá 01.01.2026. Vinna stendur yfir við að skilgreina kröfur til tækjanna og notkun þeirra við skoðun.

GPS-tæki (ekki í viðaukanum) - VALKVÆTT

Valkvætt er að bjóða upp á staðfestingu á hraðamæli (vegna breytinga á hjólastærð umfram 10%). Til þess þarf GPS tæki sem þarf að uppfylla kröfur um hnetti, aflestur og hraða. Þeim kröfum er lýst í skjali um hraðamæla.

Rafrænn aflestur

OBD aflesari (liður 14)

Tæki til að tengjast ökutækinu með rafrænum hætti, svo sem OBD aflesari (e. on board diagnostic). Tækið á m.a. að geta lesið upplýsingar um útblástursmengun en mögulega sitthvað fleira. Kröfum er lýst í skjali um raflestur og gagnaskil.

Kvörðun búnaðar sem notaður er til mælinga

Ef annað er ekki tilgreint í viðkomandi löggjöf Evrópusambandsins skal tíminn sem líður á milli tveggja kvarðana ekki vera lengri en:

• 24 mánuðir varðandi mælingu þyngdar, þrýstings og hljóðstigs,

• 24 mánuðir varðandi mælingu krafta, og

• 12 mánuðir varðandi mælingu á útblæstri.

Lög og reglur

Stjórnvaldskröfur sem skjalið byggir á er að finna í eftirfarandi lögum, reglugerðum og/eða reglum (með viðbótum eftir því sem við á):

• Umferðarlög nr. 77/2019.

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja nr. 822/2004.

• Reglugerð um skoðun ökutækja nr. 414/2021.

• Tilskipun ESB um mælitæki nr. 2004/22/ESB.

• Reglugerð ESB um gerðarviðurkenningu ökutækja og íhluta þeirra nr. 2019/2144/ESB.

• Staðall ISO 21069-1 Ökutæki - Prófun hemlakerfa ökutækja með leyfða heildarþyngd yfir 3,5 t með rúlluhemlaprófara - Hluti 1: Lofthemlakerfi.

Kröfuskjalalisti

Yfirlit yfir þau lög, reglugerðir og reglur sem gilda um gerð og búnað, skoðun, skráningu og gjaldamál ökutækja. Listinn er til hægðarauka fyrir skoðunarstofur en þeim látið eftir að viða að sér sjálfum kröfuskjölunum og halda þeim til haga í eigin kerfum.

Tilvísanir eru til rafrænna eintaka og yfirleitt er bara vísað til fyrstu útgáfu (upprunalegra samþykkta laga og stofnreglugerða).

Lög

• Umferðarlög (77/2019)

• Lög um ökutækjatryggingar (30/2019)

• Lög um leigu skráningaskyldra ökutækja (65/2015)

• Lög um rannsókn samgönguslysa, (18/2003)

• Lög um olíugjald og kílómetragjald (87/2004)

• Vegalög (80/2007)

• Lög um úrvinnslugjald (162/2002)

• Lög um farþegaflutninga og farmflutninga á landi (28/2017)

• Lög um leigubifreiðar (134/2001), sbr. (51/2020)

• Lög um vörugjald af ökutækjum, eldsneyti o.fl., (29/1993)

• Lög um bifreiðagjald (39/1988)

• Lög um faggildingu o.fl. (24/2006)

Reglugerðir og reglur er varða kröfur til ökutækja

Stofnreglugerðir um gerð og búnað ökutækja

• Reglugerð um gerð og notkun bifreiða (72/1937)

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja o.fl. (51/1964)

• Reglugerð um gerð og búnað bifreiða o.fl. (108/1988)

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja (655/1989)

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja (411/1993)

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja (915/2000)

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja (308/2003)

• Reglugerð um gerð og búnað ökutækja (822/2004)

Aðrar reglugerðir og reglur sem koma inn á gerð og búnað

• Reglugerð um stærð og þyngd ökutækja (155/2007)

• Reglugerð um flutning á hættulegum farmi á landi (1077/2010)

• Reglugerð um hleðslu, frágang og merkingu á farmi (671/2008)

• Reglugerð um aksturs- og hvíldartíma ökumanna, notkun ökurita og eftirlit (605/2010)

• Reglugerð um prófun á ökuritum (572/1995)

• Reglugerð um frágang á hraðatakmarkara í bifreið (71/1998)

• Reglugerð um ökuskírteini (830/2011)

• Reglugerð um akstursíþróttir og aksturskeppni (507/2007)

• Verklagsreglur fyrir akstursíþróttir og aksturskeppnir í samræmi við reglugerð nr. 507/2007, Ríkislögreglustjóri (2/2008 U)

• Keppnisgreinarreglur fyrir rallý 2022, AKÍS (21.11.2021)

• Reglur um neyðarakstur (643/2004)

• Reglugerð um merki á skólabifreiðum (279/1989)

• Reglugerð um notkun öryggis- og verndarbúnaðar í ökutækjum (348/2007)

• Reglugerð um leigubifreiðaakstur (324/2023) (397/2003)

• Reglugerð um slökkvitæki (1068/2011)

• Reglugerð um skilyrði undanþágu frá greiðslu olíugjalds (274/2006)

• Reglugerð um innskatt (192/1993)

Reglugerðir og reglur er varða skoðun og skráningu ökutækja

• Reglugerð um skoðun ökutækja (414/2021)

• Námskrá fyrir grunnþjálfun og endurmenntun skoðunarmanna (170/2024)

• Reglugerð um skráningu ökutækja (751/2003)

• Reglugerð um starfsemi faggiltra óháðra skoðunarstofa (346/1993)

• Reglugerð um starfsemi endurskoðunarverkstæða með B-faggildingu (631/1994)

Reglugerðir og reglur er varða skilyrði til skoðana o.þ.h.

• Reglugerð um lögmæltar ökutækjatryggingar (1244/2019)

• Reglugerð um umferðaröryggisgjald (681/1995)

• Reglugerð um vörugjald af ökutækjum (331/2000)

• Gjaldskrá Samgöngustofu (895/2022)

Erlendar kröfur er varða skoðun og prófun ökutækja

• Tilskipun ESB um skoðun ökutækja (2014/45/ESB)

• Tilskipun ESB um skráningargögn ökutækja (2014/46/ESB)

• Tilskipun ESB um vegaskoðun ökutækja (2014/47/ESB)