Upplýsingar um slysaskrá

Markviss skráning umferðarslysa hófst hér á landi árið 1966 og var tilgangur skráningar að fá marktækan samanburð á slysatíðni fyrir og eftir árið 1968, þegar hægri umferð tók gildi.

• Slysaskráningin byggir á lögregluskýrslum úr gagnagrunni Ríkislögreglustjóra.

• Frá árinu 2009 hefur auk þess verið stuðst við gögn frá Aðstoð og öryggi. Í skráningum frá Aðstoð og öryggi er eingöngu um eignatjón að ræða en fyrirtækið er sjálfstætt starfandi og hlutlaust þjónustufyrirtæki sem annast vettvangsrannsóknir umferðaróhappa. 

Skráning umferðaslysa

Þegar meiðsl verða á fólki í umferðarslysum er skylt að kalla til lögreglu. Í skráningu umferðarslysa er meiðslum skipt niður í tvo flokka, lítil meiðsl og mikil meiðsl.

• Vegfarandi telst ekki slasaður nema hann hafi með sannanlegum hætti verið fluttur á sjúkrahús, heilsugæslustöð eða undir læknishendur með sjúkrabifreið, lögreglubifreið, þyrlu eða hann komi til lögreglu og gefi skýrslu um að hann hafi leitað læknisaðstoðar vegna meiðsla.

• Banaslys í umferð eru skilgreind þannig að látist einstaklingur af völdum áverka sem hann hlýtur í umferðarslysi innan 30 daga frá því að slysið á sér stað telst hann hafa látist í umferðarslysi.

Rannsóknir sem gerðar hafa verið á umferðarslysum sýna að hin opinbera skráning nær ekki til allra þeirra sem slasast í umferðinni.

• Umferðarslys eru stundum tilkynnt til lækna eða sjúkrastofnana en ekki lögreglu. Skiptir þá miklu hver alvarleiki meiðslanna er.

• Gera má ráð fyrir að þeir sem slasast lítið tilkynni það síður til lögreglu.

Sjúkrastofnanir og tryggingafélög skrá mun fleiri minniháttar meiðsl af völdum umferðarslysa en fram kemur í skráningu Samgöngustofu.