Haldið var upp á daginn í fyrsta sinn fyrir ári. Það var stjórn Læknafélags Íslands, sem ákvað að haldið skyldi upp á daginn árlega með margvíslegum og myndarlegum hætti eins og segir í samþykkt stjórnar félagsins. 17. maí tengist náið sögu lækninga á Íslandi en Bjarni Pálsson, fyrsti landlæknir Íslendinga, fæddist þennan dag árið 1719. Víða um lönd er haldið upp á dag lækna til að minna á framlag þeirra í þágu sjúklinga og samféla gsins alls. Ekki er þó um að ræða alþjóðlegan dag eins og 12. maí hjá hjúkrunarfræðingum og 5. maí hjá ljósmæðrum svo að dæmi séu tekin. Dagur lækna er mismunandi eftir þjóðum. Merkisatburður eða æviatriði þekktra frumkvöðla eru oft ástæða þess að viss dagur velst. Þannig fór fyrsta skurðaðgerð í svæfingu fram 30. mars 1842. Fyrir nærri öld var ákveðið vestur í Bandaríkjunum að haldið yrði upp á dag lækna, “National Doctor’s Day” á þessum degi.

Dagur íslenskra lækna er kjörinn til að vekja athygli á mikilvægi starfa lækna og starfsumhverfi.

Vinnutími margra lækna hefur í gegnum tíðina verið langur og vaktbyrði stórs hóps þeirra þung. Seint hefur starfið verið talið fjölskylduvænt en nú sjást ýmis merki þess að það sé að breytast, þökk sé meðal annars gagnrýni á starfsumhverfið, fjölgun kvenna í læknastétt og innleiðingu á styttingu vinnuvikunnar.

Mikilvægt er fyrri starfánægju lækna að sem mestur tími gefist til að sinna sjúklingum. Undanfarin ár hefur því miður orðið aukning á ýmis konar skriffinsku í starfi lækna. Oft á tíðum er um að ræða verkefni, sem rökréttara og hagkvæmara er að aðrir heilbrigðisstarfsmenn sinni.

Það hefur verið gott og gefandi að starfa sem læknir við Heilbrigðistofnun Vesturlands þökk sé góðu starfsumhverfi og frábæru samstarfsfólki. Ár undirritaðs í starfi hjá stofnuninni eru komin yfir 40, þar af samfellt sl. 38 ár og það er ekki einsdæmi.

Með góðri kveðju

Þórir Bergmundsson